Η Θάλασσα δεν ξεκουράζεται ποτέ, γιατί πάντα γυρεύει τον Ουρανό της.
Η Μανόλια ζούσε ακροβατώντας ανάμεσα στην δυσπιστία και στον έλεγχο. Είχε μάθει να ορίζει την καρδιά της με την λογική. Ένιωθε ζωντανή, μέχρι που μια πρόκληση ήρθε ν’ ανατρέψει τα δεδομένα της.
Ο Στέφανος ήθελε να εκδικηθεί τον Αλέξανδρο, τον άντρα που τού είχε κλέψει την ζωή… Όμως, μόνο με την βοήθεια μιας γυναίκας θα μπορούσε να το πετύχει κι αυτή δεν ήταν άλλη απ’ την Μανόλια.
Εκείνη μπήκε στην ζωή του ξαφνικά και γρήγορα μοιράστηκε μαζί του τον κόσμο της. Εκείνος έγινε κομμάτι του χρόνου της φέρνοντάς την αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό. Γιατί ο Αλέξανδρος δεν ήταν ένας συνηθισμένος άντρας, αλλά ο άντρας της ζωής της… μία μικρή χαραμάδα στ’ όνειρο. Όμως, τι θα συμβεί, όταν τ’ όνειρο κλέψει την καρδιά της;
Οι συνειδητές επιλογές της Μανόλιας θα την οδηγήσουν σε μια ανελέητη αναμέτρηση μ’ ανομολόγητα μυστικά. Αλλά δεν ήταν η μόνη που κάτι έκρυβε. Και κάθε μυστικό έχει το τίμημά του…
Στον έρωτα όλα επιτρέπονται κι όλα μπορούν να συμβούν. Αλήθεια και ψέμα γίνονται πρωταγωνιστές μιας ιστορίας όπου, όσοι πιο πολλοί άνθρωποι υπάρχουν, τόσα πιο πολλά μυστικά σφραγίζουν για πάντα τις ζωές τους…
Θα ξεκινήσω απ’ τα θετικά λέγοντας πως επρόκειτο για μια ευκολοδιάβαστη ιστορία που έχει να προσφέρει τροφή για σκέψη, καθώς μιλά για την δύναμη της αγάπης, την λυκοφιλία, ενώ έχει αρκετό υλικό, αν θέλει κανείς να φιλοσοφήσει και να προβληματιστεί αναφορικά με τα ανθρώπινες σχέσεις και τον ψυχισμό των ανθρώπων.
Οι τρεις πρωταγωνιστές έχουν μπλεχτεί σαν κουβάρι σ’ ένα ανεξάντλητο γαϊτανάκι. Ποιοι οι στόχοι και οι σκοποί του καθενός απ’ αυτούς. Τι θέλουν ο ένας απ’ τον άλλο και γιατί δε δίνουν ένα ξεκάθαρο τέλος σ’ ό,τι δε θέλουν να τούς απασχολεί, παρά με πείσματα, νάζια και θυμό φορούν προσωπίδες και συνεχίζουν;
Η Μανόλια που παλεύει με τον διαβήτη, ο Στέφανος που παλεύει με τους δαίμονες και τις διαστροφές του κι ο Αλέξης που από μόνος του έχει αποκλείσει απ’ την ζωή του τον έρωτα, ακροβατούν στα σχοινιά μιας κατάστασης που απειλεί να τούς ρίξει στον γκρεμό.
Στ’ αρνητικά του βιβλίου θα σημείωνα τους μεγάλους διαλόγους και τις πολλές προσωπικές σκέψεις των ηρώων, που, προσωπικά, πολλές φορές, με κούρασαν. Θα ήθελα περισσότερη περιγραφή στην ιστορία, αλλά, δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε μ’ ένα είδος ψυχογραφήματος, η πληθώρα των σκέψεων είναι απαραίτητη, για να εμβαθύνουμε στον ψυχισμό των πρωταγωνιστών.