Η Καμίγ Κουσνέρ υπογράφει το βιβλίο που συνδέθηκε με το μεγαλύτερο, ίσως, σκάνδαλο στην Γαλλία το 2020 και με το κίνημα “MeTooInceste” υπέρ της προστασίας και της δικαίωσης των παιδιών που έχουν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής σεξουαλικής κακοποίησης.
Με γρήγορη, κοφτή γραφή και με συνταρακτική, συχνά, σπαρακτική ειλικρίνεια η Κουσνέρ περιγράφει όσα συνέβησαν στην δική της “μεγάλη οικογένεια”. Μια οικογένεια που ανήκει στην ελίτ της Γαλλικής κοινωνίας και διανόησης, υπεράνω κάθε υποψίας.
Η συγγραφέας περιγράφει το δράμα του να υφίστασαι το έγκλημα κι επιπλέον να υποχρεώνεσαι απ’ τους πιο δικούς σου ανθρώπους -αυτούς που, ως παιδί, εμπιστεύεσαι να σε προστατεύσουν- να σιωπήσεις και να “ξεχάσεις” στ’ όνομα της “φυσιολογικής ζωής” και της “οικογένειας”…
Πώς τόσα χρόνια σιωπής επηρεάζουν ζωές και σχέσεις;
Ποια είναι τα όρια ελευθερίας που πρέπει να υπάρχουν σε μια οικογένεια;
Πού σταματά η παράνοια;
Πού αρχίζει ο σεβασμός;
Τι συμβαίνει, όταν κανείς δε σε πιστεύει;
Τι γίνεται, όταν αυτοί που νόμιζες ότι θα είναι δίπλα σου βρίσκονται απέναντί σου;
Τι συμβαίνει, όταν σε κατηγορούν και σε καθιστούν ένοχο και υπεύθυνο για κάτι που ποτέ δε θέλησες, που ποτέ δεν επεδίωξες;
Τι γίνεται, όταν όλοι κλείνουν τ’ αυτιά, γυρίζουν την πλάτη κι “επιδοκιμάζουν” ή αποδέχονται πράξεις καταδικαστέες, πράξεις που έχουν τελεστεί απ’ τους “ισχυρούς”;
Η “Μεγάλη οικογένεια” αποτελεί την οικογένεια πρότυπο, την ιδανική οικογένεια που όλοι θα θέλαμε ν’ αποτελούμε μέλος της. Μια οικογένεια που μιλάει, γελάει, λέει την γνώμη της, επιχειρηματολογεί, συμφωνεί ή διαφωνεί.
Ώσπου, ξαφνικά.
Σιωπή.
Τρομακτική σιωπή.
Κι αυτή η “ησυχία” κλιμακωτά γιγαντώνεται και ουρλιάζει. Μα, κανείς δεν ακούει.
Η “Μεγάλη οικογένεια” σιωπούσε για χρόνια και, όταν πλέον βρήκε την μιλιά της, η σιωπή έκανε κρότο, ακόμα πιο δυνατό.
Λόγος γρήγορος, κοφτός, φρενήρης και, παράλληλα, απόλυτα περιγραφικός και κατατοπιστικός.
Το δίχως άλλο, επρόκειτο για ένα βιβλίο βαρύ, σκοτεινό, άγριο κι άκρως εθιστικό.