Home >> Technology >> Πουκάμισο από νικέλιο

Πουκάμισο από νικέλιο

Ο Θουκυδίδης έγραφε πως παρόμοια γεγονότα στην ανθρώπινη ιστορία, θα συμβαίνουν πάντοτε, όσο η φύση των ανθρώπων παραμένει ίδια και δεν αλλάζει. Για τους, τότε, εξουσιαστές Αθηναίους έλεγε πως για να πετύχουν αυτό που επιδιώκουν, αλλάζουν τη σημασία των λέξεων.

Οι σοφιστές δημαγωγοί ασκούσαν τότε επιρροή, όπως και τώρα. Η παιδεία δεν είναι ένας τοίχος με πτυχία και περίλαμπρες αποστηθίσεις κειμένων αλλά η απόκτηση και άσκηση κριτικής σκέψης. Αυτή δίνει τη δυνατότητα στο άτομο να συγκρίνει και να κρίνει. Ετούτο δεν μπορεί να συμβεί όταν η γνώση είναι διαστρεβλωμένη. Η τιμωρία σημαίνει βοήθεια για σωφρονισμό και όχι εκδίκηση.

Ο Ευριπίδης μας δίνει μια διαφορετική εκδοχή του μύθου της Ελένης, καρπός της ποιητικής και δραματουργικής του σύνθεσης. Σύμφωνα με αυτή την παρουσίαση, η Ελένη δεν πήγε στην Τροία. Η Ήρα έδωσε ένα ομοίωμά της στον Πάρη και η πραγματική Ελένη, μεταφέρθηκε από τον Ερμή στην Αίγυπτο, στα ανάκτορα του βασιλιά Πρωτέα. Ο Μενέλαος, στην επιστροφή του από την Τροία τη βρήκε και την έφερε πίσω στη Σπάρτη. Η ψεύτικη Ελένη έδωσε μια λανθασμένη μορφή στον τρωικό πόλεμο. Η όψη της ιστορίας μάς διαφωτίζει στο ότι δεν είναι όλα όπως φαίνονται.

Ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης, κρατάει την προσέγγιση του Ευριπίδη και τη συνδυάζει με το μύθο του Τεύκρου. Ήταν ο γιος του βασιλιά της Σαλαμίνας Τελαμώνα και αδερφός του Αίαντα και ήταν σπουδαίος τοξότης. Όταν λόγω φιλοτιμίας, δηλαδή της άρνησης της τιμής των όπλων που οδηγεί το θιγόμενο σε αυτοκτονία, ο πατέρας δεν τον δέχτηκε πίσω επειδή δεν συμπαραστάθηκε όσο έπρεπε στον αδερφό του, παίρνει χρησμό από το μαντείο των Δελφών. Ο Απόλλων μέσω της Πυθίας δίνει εντολή στον Τεύκρο να πάει στην Κύπρο και να φτιάξει μια πόλη που θα την ονομάσει Σαλαμίνα σε ανάμνηση της πατρίδας του. Στην Κύπρο τη θαλασσοφίλητη. Ο Τεύκρος παίρνει το δρόμο του μισεμού, της ξενιτιάς. Στο ταξίδι του περνάει από την Αίγυπτο. Εκεί συναντάει την Ελένη. Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά και αυτό το ανάστημα με το χαμόγελο παντού. Στους ώμους, στους μηρούς, στα γόνατα. Ζωντανό βλέμμα και τα μάτια με τα μεγάλα βλέφαρα ήταν εκεί, στην όχθη ενός δέλτα. Ο Σεφέρης, εντέχνως, γίνεται περιγραφικός, για να δείξει πως, όντως, η Ελένη βρισκόταν εκεί και όχι στην Τροία. Της δίνει ποιητική μορφή. Η ίδια ποτέ δεν μπήκε στο καράβι, δεν πάτησε τα χώματα της Τροίας. Τότε,ο Τεύκρος αναρωτιέται αν ο αδερφός του πέθανε για ένα φάντασμα. Αν εκείνος έχασε αδερφό και πατρίδα για ένα φάντασμα!

Την εποχή που γράφει το ποίημα ο Σεφέρης έχει αρχίσει ο αγώνας του κυπριακού λαού για την ανεξαρτησία από τον αγγλικό ζυγό. Ο ποιητής γράφει το ποίημα για να επιστήσει την προσοχή των αγωνιστών. Τα ιδανικά τους να μην πέφτουν θύμα των διαφόρων πολεμοκαπήλων. Προσπαθεί διαχρονικά να συμβουλεύσει τους λαούς της υφηλίου ώστε να μη χρειαστεί να αναγκαστούν να πουν και αυτοί, πως τόσος πόνος τόση ζωή πήγαν στην άβυσσο για ένα πουκάμισο αδειανό για μια Ελένη. Για μιαν άλλη βαθύτερη αιτία.

Τα μάτια της Ελένης και η σχέση Κεφάλαιο-Εργασία

Στις 8/3/2022 το χρηματιστήριο μετάλλου του Λονδίνου, διέκοψε τη διαπραγμάτευση στην τιμή του νικελίου. Διότι, ήταν τέτοια η εκτίναξη της τιμής σε βαθμό που ένας τόνος κοστίζει περισσότερα από 100.000 δολάρια. Την ώρα που το νικέλιο είχε τέτοια την ανοδική τάση, ο υπουργός Σκρέκας, ξεπουλάει τη ΛΑΡΚΟ επειδή είναι ζημιογόνα εταιρία. Βέβαια, η ΛΑΡΚΟ παράγει το 6% του σιδηρονικελίου στην Ευρώπη και το 3% παγκοσμίως.

Η ΛΑΡΚΟ έχει εξειδικευμένους εργάτες. Πρόθεση της κυβέρνησης είναι η πώληση να γίνει με τη μορφή τιμαριοποίησης, σκραπ. Ο καθένας να αγοράσει αυτό που του ταιριάζει. Άλλος το λιμάνι, άλλος τους οικισμούς, άλλος το εργοστάσιο λιγνίτη ή τα μεταλλεία. Τα νικελιούχα μεταλλεύματα της Ελλάδας, παράγονται στη ΛΑΡΚΟ. Το σιδηρονικέλιο έχει κοβάλτιο. Η ΛΑΡΚΟ, ενώ έχει καθετοποιημένη παραγωγή, με αποφάσεις των κυβερνήσεων, δεν έχει φτιάξει μεταποίηση ώστε να γίνεται ο διαχωρισμός μέσω υδρομεταλλουργίας. Η παραγωγή, σε τέτοια περίπτωση, επένδυσης 100.000.000 ευρώ, θα ήταν αρκετή ώστε η ετήσια παραγωγή θα έφερνε αποτέλεσμα 1.000-2.000 τόνους κοβαλτίου. Το κοβάλτιο, ο μπλε χρυσός, έχει τριπλάσια τιμής απ’ότι το σιδηρονικέλιο και αποτελεί την πρώτη ύλη στην κατασκευή μπαταριών. Η τιμή του κοβαλτίου πλησιάζει τα 80.000 δολάρια ο τόνος. Η πρώτη χώρα παραγωγής είναι η λαϊκή δημοκρατία του Κονγκό με 14 ορυχεία. Περισσότερο από το 40% των εργοστασίων, στη χώρα, το κατέχει η Κίνα. Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, οι ανάγκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι της τάξης των 53.000 τόνων. Υπάρχουν δύο μονάδες παραγωγής στην ήπειρο για αυτή την εργασία. Στη Φινλανδία και την Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι για μπαταρίες και ηλεκτρικά αυτοκίνητα, οι δύο, μπορούν να παράξουν μέχρι 2.300 τόνους. Αν υπήρχε σχεδιασμός και βούληση, θα μπορούσαν να καλύψουν το 40% της ζήτησης.

Οι σπάνιες γαίες, στην εποχή των ανεμογεννητριών, της τεχνητής νοημοσύνης, στους στόχους 2030-2050 της απανθρακοποίησης περνούν μέσα από την Κίνα. Ο γίγαντας της Ασίας, παρότι έχει εγκαταστάσεις στη Μογγολία, ελέγχει, από το 2005 την παραγωγή σπάνιων γαιών σε μεγάλη κλίμακα στον πλανήτη. Οι ελληνικές κυβερνήσεις καθήλωσαν τις τιμές του σιδηρονικελίου μαζί με το κοβάλτιο σε τιμές κόστους. Έτσι, η εταιρία έγινε ελλειμματική. Η ΔΕΗ, βασικός μέτοχος της ΛΑΡΚΟ, με 11,5%, προχώρησε στο υπερδιπλασιασμό της τιμής ρεύματος. Ενώ χρεώνει τις ενεργοβόρες εταιρίες της χώρας με 28-32 ευρώ τη μεγαβατώρα, στη ΛΑΡΚΟ την ανέβασε στα 73 ευρώ. H πράσινη μετάβαση έως το 2030 στην Ελλάδα, θα κοστίσει 117 δισεκατομμύρια. Το μισό, σχεδόν, ΑΕΠ της χώρας.  Στη Γερμανία υπάρχουν δύο εκατομμύρια μικροπαραγωγοί ρεύματος οι οποίοι παράγουν το 60% της κατανάλωσης. Στην Ελλάδα, υπάρχουν πέντε πάροχοι ρεύματος, από το 2015, μετά τη μνημονιακή δέσμευση για άνοιγμα του πελατολογίου της ΔΕΗ κατά 51%.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, τέλος, άρει την απαγόρευση κρατικών ενισχύσεων, για ιδιωτικές επιχειρήσεις (!) για επτά χώρες εκτός της Ελλάδας, σε σχέση με τη χρηματοδότηση ειδικών εργοστασίων για την παραγωγή μπαταριών, ύψους 3,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η ΛΑΡΚΟ συνεισφέρει στο ΑΕΠ 16%. Στη Λατινική Αμερική, υπάρχουν εκτάσεις γης όπου δεν είναι προσβάσιμες γιατί έχουν πωληθεί σε ιδιώτες. Θάλασσες, λιμάνια, δάση…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *