Συνήθως μετά από νίκες όπως αυτή που πέτυχε ο Παναθηναϊκός για το Κύπελλο επί της Αναγέννησης Καρδίτσας με 4-0, το συναίσθημα είναι ενθουσιασμός και μπόλικη αισιοδοξία. Τα κρατάμε και τα δύο όμως το ΑΛΛΑ παραμονεύει και κρυφοκοιτάζει αναμένοντας να εμφανιστεί!
Μετά την εξαιρετικά κακή παρένθεση και την ήττα από το Βόλο με 3-1 εκτός έδρας, η ομάδα του Γιοβάνοβιτς έδειξε ένα αρκετά καλό πρόσωπο στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, όπου το 0-0 άφησε τους «πράσινους» με μια πολύ πικρή γεύση ανικανοποίητου.
Τόσο το μεγάλο ποσοστό κατοχής, όσο και η εμφανέστατη παραγωγική αδυναμία του αντιπάλου δημιουργούσε ένα μόνιμο και μακρόσυρτο «Αχ!» κάθε φορά που η μπάλα κυκλοφορούσε γύρω από την περιοχή του Βατσλίκ αλλά χωρίς κάτι το αξιοσημείωτο.
Η νίκη και μαζί η εξασφάλιση της πρόκρισης στον επόμενο γύρο του Κυπέλλου Ελλάδος ήρθε την Τετάρτη. Άξιος ο αντίπαλος αλλά προφανώς πολύ μικρότερης δυναμικότητας, οπότε τα εύσημα στην ομάδα του Παναθηναϊκού που δεν υποτίμησε το παιχνίδι ή δεν το παράτησε μετά το δεύτερο ή τρίτο γκολ είναι πέρα για πέρα άξια, όμως οι παίκτες έκαναν αυτό που ήταν αυτονόητο. Το αυτονόητο έχει ξεχάσει κάπως (δυστυχώς) η συνείδηση του Παναθηναϊκού.
Μέθοδος ανεύρεσης; Οι νίκες και οι καλές εμφανίσεις. Μόνο! Φυσικά επί εποχής Ιβάν Γιοβάνοβιτς τα βήματα που έχουν γίνει είναι πολλά και μεγάλα. Τόσο αγωνιστικά μιας και ο Παναθηναϊκός είναι στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας και φαίνεται να σταθεροποιείται εκεί, όσο και στην ψυχολογία παικτών και κόσμου.
Δυστυχώς όμως, η ζημιά που έγινε όλα τα προηγούμενα χρόνια και στα δύο παραπάνω πεδία είναι μεγάλη! Μέχρι η ομάδα να αποκτήσει χαρακτήρα νικητή, τουλάχιστον με ομάδες ίσης ή χαμηλότερης δυναμικής, κάθε «γκέλα» μοιάζει πιθανή να δημιουργήσει ντόμινο μη νικηφόρων αποτελεσμάτων. Τα προηγούμενα χρόνια το γεύτηκε αυτό το πιάτο ο Παναθηναϊκός ουκ ολίγες φορές.
Η διαφορά που διαφαίνεται!
Φέτος ο Παναθηναϊκός δημιουργεί. Έχει κατοχή και σκοράρει, πράγμα που τις προηγούμενες σεζόν συνέβαινε… ξεφυσώντας! Τόσα αποτελέσματα με παραγωγή τριών γκολ και πάνω είχαν πολλά χρόνια να πανηγυρίσουν οι φίλοι του «Τριφυλλιού».
Ο Γιοβάνοβιτς με ησυχία, σταθερότητα και υπομονή το έχει χτίσει αυτό και οι παίκτες ακολουθούν με φόρα. Μπορεί λοιπόν ο Παναθηναϊκός φέτος να αξιώνει έναν τελικό Κυπέλλου μετά από πολλά χρόνια. Φυσικά, η Ευρώπη είναι ο στόχος πάντα, όμως με όσα έχουν περάσει οι «πράσινοι» τα τελευταία χρόνια, ούτε να το ξεστομίσει κανείς δεν τολμά από τον Ιανουάριο.
Είπαμε, αργά, δυνατά και σταθερά! Η συνέχεια στις νίκες θα πρέπει να δοθεί σε μία διόλου φιλόξενη έδρα για τον Παναθηναϊκό, στη Νίκαια, κόντρα στον Ιωνικό, έναν αντίπαλο που σίγουρα δε θα χαριστεί.