Προφανώς, το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου πρέπει να διεξάγεται το καλοκαίρι, αφού ως θεσμός (και μονάδα μέτρησης του χρόνου) είναι συνδεδεμένο με την περίοδο ξεκούρασης των περισσοτέρων ανθρώπων. Βεβαίως, παρά τη δύσκολη συνθήκη του χειμώνα, ο γράφων θεωρεί ότι πρέπει να ασχοληθεί με το Μουντιάλ του Κατάρ λόγω της μεταβολής του συσχετισμού των δυνάμεων, δηλαδή της μείωσης της διαφοράς δυναμικότητας μεταξύ των παραδοσιακών δυνάμεων και των ανερχόμενων χωρών αλλά και της επίδρασης της τύχης στο τελικό αποτέλεσμα.
Η νίκη (2 – 1) της Σαουδικής Αραβίας επί της Αργεντινής τοποθετήθηκε στη σφαίρα της μεταφυσικής. Η ήττα (0 – 2) από την Πολωνία ενίσχυσε αυτή την πεποίθηση, αλλά η εικόνα της ομάδας του Ερβέ Ρενάρ αποδεικνύει ότι η Σαουδική Αραβία είναι μάλλον άτυχη παρά τυχερή. Η επικράτηση (2 – 1) της Ιαπωνίας στο ματς με αντίπαλο τη Γερμανία προήλθε από την τύχη (δέχθηκε μόνο ένα γκολ παρά την έντονη πίεση της ομάδας του Χάνσι Φλικ) αλλά και την ικανότητα του Ασάνο να κοντρολάρει ως Ασάνοβιτς και να σκοράρει με ωραίο σουτ. Η Ουρουγουάη απογοήτευσε τον γράφοντα ως οπαδό, ήταν άτυχη ως ένα βαθμό, αλλά η Νότιος Κορέα απέσπασε την ισοπαλία (0 – 0) και με τη μαχητικότητα την οποία επέδειξε, επιβεβαίωσε και αυτή την άνοδο του ασιατικού ποδοσφαίρου.
Με συγκλονιστική απόδοση στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με την Ουαλία, το Ιράν σημείωσε επική νίκη (2 – 0) κατανικώντας και την ατυχία και μας υποχρέωσε να παραδεχθούμε ότι ακόμα και σήμερα, έστω μία ομάδα, αγωνίζεται για τη δόξα της χώρας! Η Ολλανδία δεν αναδείχθηκε νικήτρια στο ματς με το Εκουαδόρ, κυρίως, λόγω του μεγάλου λάθους της υποτίμησης του αντιπάλου. Η αξιόμαχη ομάδα από τη Νότιο Αμερική εκμεταλλεύθηκε την ευκαιρία και κέρδισε τον πολύτιμο βαθμό της ισοπαλίας (1 – 1) με χαρακτηριστική άνεση. Η Αγγλία μιμήθηκε τους «Οράνιε» και η ισοπαλία (0 – 0) με αντίπαλο τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κρίνεται ως αποτυχία για την ομάδα του Γκάρεθ Σάουθγκειτ. Μάλιστα, είναι πια πιθανή η αναμέτρηση των δύο ομάδων στη φάση των «16».
Συμπερασματικά, η εύκολη επικράτηση των παραδοσιακών ευρωπαϊκών και νοτιοαμερικανικών δυνάμεων επί των υπολοίπων χωρών αποτελεί, σαφώς, συνθήκη του παρελθόντος. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εικόνα των ασιατικών εθνικών ομάδων είναι εντυπωσιακή και η τακτική προσέγγιση συνεισφέρει στην παραγωγή θεάματος, αφού δεν περιορίζεται στην αμυντική οργάνωση, αλλά περιλαμβάνει και τη γρήγορη αντεπίθεση ακόμα και την διαρκή επίθεση μέσω ποιοτικής κατοχής της μπάλας, όταν ο αντίπαλος δεν είναι σε θέση να κυριαρχήσει στον αγωνιστικό χώρο.