Η σειρά “Emily in Paris” είναι διαθέσιμη στην πλατφόρμα του Netflix από τις 2 Οκτωβρίου 2020.
Ένας έμπορος/επιχειρηματίας, ένας διάσημος σχεδιαστής, κρασιά, σεξ, φαγητό και καλή συχνότητα σε επιμέρους ορδές πασπαλισμένης ευτυχίας διατηρούν το ενθουσιώδες και εύπεπτο αισθητικά αποτέλεσμα που μας παρουσιάζει η «Emily στο Παρίσι».
Επιπλέον, αρκετές συμπτώσεις και άτυχα αλλά συνάμα αβάσταχτα λάθη-γλωσσικά και μη, στιγμές με παραδεδομένες αλήθειες σε μια νέα πραγματικότητα (It’s so cliche), ρομαντικές σκηνές και προβλήματα ζωής και πολλά άλλα πλασάρει με γενναιόδωρο και άσωτο τρόπο το νέο προϊόν της διαδικτυακής πλατφόρμας. Το Netflix συστήνει μια σειρά με τετριμμένες αλήθειες που έχεις ξαναδεί, σε έναν βαθμό και τηλεοπτικό τόνο: τόσο-όσο, για μια εμπορική και φιλική tv comedy-romance.
Το στόρι έχεις ως αφετηρία και προσωποκεντρικό γάντζο που θα ακολουθήσει την πρώτη σεζόν, την ζωή και τις πράξεις της Emily Cooper, την κατά κόσμο Lily Collins. Η νεαρή marketeer ζει μια ευτυχισμένη και συμβατική ζωή στο Σικάγο. Τα πάντα ανατρέπονται όταν η προϊστάμενη της (Kate Walsh) δεν μπορεί να δεχθεί μια πρόταση για μια θέση σε μία εταιρία στην Γαλλία (Παρίσι). Η πυξίδα θα δείξει ανατολικά. Η Emily δεχόμενη μια «προαγωγή» είναι πλέον μέρος συμφωνίας από μία εξαγορά εταιριών. Η ίδια, θα ταξιδέψει στο Παρίσι. Εκεί θα γίνει μέλος μιας ομάδας Marketing, μιας Γαλλικής εταιρίας-υπαγόμενης πλέον σε έναν Αμερικάνικο όμιλο. Η νέα ζωή θα φέρει προκλήσεις, ανατροπές και συναισθηματικές παλινδρομήσεις, μία σχέση σε τεντωμένη σε μια αόρατη κλωστή-ταλαντεύεται μέσα από την δύσκολη ζωή που συναντά μια Αμερικανίδα που δεν μιλάει Γαλλικά στο Παρίσι.
Σε σενάριο και σκηνοθεσία (εν μέρη) ο δημιουργός της σειράς, Darren Star. Η εκφραστικότητα και η αισθητική απλότητα, είναι κάτι που επιτυγχάνεται στην σειρά, πέρα από τα αρνητικά σε επίπεδο πυρήνα κινηματογράφησης του project αυτού. Οι χαρακτήρες και ηθοποιοί, από Γαλλικής πλευράς και κυρίως η Philippine Leroy-Beaulieu και ο Samuel Arnold αλλά και Bruno Gouery, αποτελούν κάτι το πολύ ενδιαφέρον, κουβαλώντας το προϊόν κατά την σεζόν-σε χρονικές τηλεοπτικές στιγμές που δείχνανε (τόσο προβλέψιμες) να μην τσουλάνε.
Τι μπορεί να περιμένει κάποιος από την σειρά;
Όχι κάτι παραπάνω από ιστορίες και πράγματα που έχουν ξαναειπωθεί και ξαναμασηθεί τηλεοπτικά στο παρελθόν. Πάρα ταύτα η σειρά αξίζει μια ευκαιρία, ειδικά για κάτι χαλαρό. Ωστόσο, διαλύει εύκολα τα επίπεδα και αφομοιώνει τις σχέσεις στην πλοκή, κάτι που την κάνει προβληματική σε ένα επίπεδο να σε κάνει εύκολα να μην περιμένεις κάτι περισσότερο. Επιπρόσθετα, διαδοχικές καταστάσεις, παύσεις και sublot που διαγράφουν προβλήματα στο σενάριο, διαλύουν κάτι το πιο πολύπλοκο σε μία τέτοια σειρά. Ωστόσο, μέσα από την απλότητα και την σκηνοθετική γλαφυρότητα, ξεβγάζει πολλά και κάνει ένα προϊόν, αρκετά εύπεπτο στα δέκα επεισόδια των περίπου 30 λεπτών το καθένα. Η σειρά δεν είναι κάτι περισσότερο από «εντάξει» (d’accord) στο να την δει κάποιος.
*Το “Emily in Paris”έχει κατακριθεί έντονα από το Γαλλικό κοινό όσον αφορά τα «λανθασμένα» στερεότυπα(αγένεια, χαλαρότητα) που προβάλει.
*Το μέλλον μάλλον ευοίωνο για την σειρά. Σύμφωνα με πληροφορίες, η σειρά θα ανανεωθεί για δεύτερη σεζόν, πιθανότατα, σύμφωνα με το seventeen.
Σε αγαστή συνεργασία με τη σελίδα: popera.gr