Ο φετινός τελικός της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης επιστρέφει στη Σκανδιναβία, στη Σουηδία, την πρωτεύουσά της τη Στοκχόλμη ή Σόλνα. Εκεί θα συγκρουστούν δύο σύλλογοι, με διαφορετικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά και στόχους, οι οποίοι έχουν διαμετρικά αντίθετες καταβολές και τρόπους μεγέθυνσης στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ο Άγιαξ θα αντιμετωπίσει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Άγιαξ
Η ολλανδική ομάδα ξεκίνησε τη χρονιά παίζοντας στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, αργότερα και μετά τον αποκλεισμό της από εκεί, στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ με αντιπάλους τη Θέλτα, τη Σταντάρ Λιέγης και τον Παναθηναϊκό, στη συνέχεια και σε διπλούς αγώνες απέκλεισε κατά σειρά, ούσα πρώτη στον όμιλο, τις Λέγκια Βαρσοβίας, Κοπεγχάγη, Σάλκε και Λυών. Στο ολλανδικό πρωτάθλημα έχασε το τρόπαιο με απόσταση ενός πόντου από τη Φέγενορντ. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ομάδας του Αίαντα αποτελούν η ακρίβεια στις εκτελέσεις των φάουλ, το χτίσιμο των επιθέσεων από χαμηλά, το κάθετο παιγνίδι από τις πίσω γραμμές στον κενό χώρο με τους Σσένε και Κλάασεν να έχουν αυτό το ρόλο. Επίσης, αρέσκονται στο να δημιουργούν επιθέσεις από τη δημιουργικότητα των παιχτών που αγωνίζονται στη μπροστινή γραμμή, προεξάρχοντος του Ντόλμπεργκ, ο οποίος αν και έχει κορμί βαρύ φορ, συνηθίζει προκειμένου να βρει πεδίο δράση ευρύτερο, να τραβιέται στο πλάι και να κινείται διαγώνια με τη μπάλα προς την περιοχή.
Στα αρνητικά στοιχεία του Άγιαξ, απόρροια και της απειρίας των παιχτών της ομάδας είναι το γεγονός ότι μόλις διαρραγεί από τον αντίπαλο ο κανόνας των πέντε δευτερολέπτων ανάκτησης της μπάλας, αμύνονται βαθιά μέσα στην περιοχή τους, δέχονται με ευκολία φάσεις μέσα σε αυτήν, ενώ δε λείπουν και τα ατομικά λάθη από τους αμυντικούς του Μπος, κυρίως, λόγω εσφαλμένων τοποθετήσεων.
Παίχτες κλειδιά και στυλοβάτες στις γραμμές του Άγιαξ είναι οι Βέλτμαν (δεξιός οπισθοφύλακας) στην άμυνα και Σάντσεθ (κεντρικός αμυντικός). Στη μεσαία γραμμή οι Κλάασεν και Σσένε κουβαλούν το βάρος της ισορροπίας της ομάδας και στην επίθεση ο Τράορε που δίνει το πλάτος στην ομάδα, ο Ντόλμπεργκ στην κορυφή και ο Γιουνές στα αριστερά είναι οι πηγές-πληγές κινδύνου κάθε αντίπαλης άμυνας.
Γενικότερα, ο Άγιαξ συνηθίζει, διότι αυτό απαιτεί το μοντέλο Κρόιφ, να έχει την κατοχή της μπάλας, να επιχειρεί ελεύθερες κάθετες μπαλιές, με τους Κλάασεν και Γιουνές να γίνονται αποδέκτες της μπάλας από το κέντρο και τα αριστερά. Σε δύσκολες συνθήκες αγώνες, παρατηρήθηκε το φαινόμενο ο αντίπαλος να ασκεί μεγάλη πίεση στον Αίαντα και από την πλευρά των παιχτών του Μπος μία επιπολαιότητα στο να παγώσουν το ρυθμό του αγώνα, γεγονός που σε οριακές καταστάσεις κόβει στη μέση την ομάδα.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Η ομάδα του Μουρίνιο εφέτος πραγματοποίησε μία αλλοπρόσαλλη χρονιά αφού με διαφορετικούς στόχους ξεκίνησε-για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα-με διαφορετικούς συνέχισε-να μπει στην τετράδα-και με διαφορετικούς τερματίζει-να κατακτήσει το Γιουρόπα Λιγκ, μετά το Λιγκ Καπ του Φεβρουαρίου. Η έκτη θέση στην Αγγλία μόνο κολακευτική δεν είναι πόσο δε μάλλον όταν για ακόμη μία χρονιά, τέταρτη διαδοχική, μετά τη φυγή του Φέργκιουσον, ο σύλλογος καταλήγει από την τέταρτη θέση στο βαθμολογικό πίνακα και κάτω. Σίγουρα την πρώτη παρουσία του Μουρίνιο στον πάγκο και τα πολλά λάθη που και ο ίδιος παραδέχθηκε πως έγιναν σκέπασε η ευεργετική παρουσία του Ιμπραχίμοβιτς και ο απάνθρωπος, εξοντωτικός ρυθμός των αγώνων, διότι όπως και στο παρελθόν έχουμε αναλύσει η δυσκολία στο Γιουρόπα Λιγκ έγκειται στο Πέμπτη-Κυριακή αγώνας. Γι’αυτό το λόγο, ο Ζοσέ αναγκάστηκε σε πολλές περιπτώσεις να αλλάξει στο μεσοδιάστημα έως και εννέα παίχτες από την ενδεκάδα.
Στα αγωνιστικά ζητήματα, η Γιουνάιτεντ έχει δείξει πολλάκις πως ακόμη και με υποδεέστερο αντίπαλο να παίξει προτιμάει να αφήσει τη μπάλα, να μην πάρει ρίσκα και να αναζητήσει τη μία ευκαιρία που θα της δώσει τη δυνατότητα να ελέγξει πλήρως τον εκάστοτε αγώνα. Στο δρόμο για τη Στοκχόλμη η ομάδα του Μάντσεστερ άφησε εκτός από τον όμιλο κι έπειτα τις Φέγενορντ και Ζόρια, καθώς πέρασε ως δεύτερη πίσω από τη Φενέρμπαχτσε. Στις νοκ-άουτ αναμετρήσεις αντιμετώπισε κατά σειρά τις Σαιντ-Ετιέν, Ροστόφ (η…του τρομερού!), Άντερλεχτ και Θέλτα.
Επειδή ακριβώς, ο έλεγχος της μπάλας άρα και του ρυθμού του αγώνα δίνεται εκούσια στον αντίπαλο, η Γιουνάιτεντ έχοντας στο γήπεδο τους Ράσφορντ και Μικχιταριάν προσπαθεί να δημιουργήσει άμεσες ευκαιρίες ανεβάζοντας όσο το δυνατόν λιγότερους παίχτες από τις πίσω γραμμές, εάν είναι εφικτό δε, μόνο τον Πογκμπά, τον οποίο παρακινεί και η ίδια η φύση του να βρίσκεται σε αυτά τα μέτρα. Το εξόχως αρνητικό στοιχείο που επιδεινώθηκε με τον τραυματισμό του Ιμπραχίμοβιτς είναι η δυσκολία στο να τελειώνουν τις φάσεις που φτιάχνουν συλλήβδην οι παίχτες του Μουρίνιο!
Δεδομένου πως η εμπειρία έχει δείξει κατ’επανάληψιν στο παρελθόν πως οι τελικοί δεν παίζονται αλλά κερδίζονται, ο σύλλογος που εκπροσωπεί φέτος το αγγλικό ποδόσφαιρο σε έναν ευρωπαϊκό τελικό, έχει ελαφρώς περισσότερες πιθανότητες να κατακτήσει το τρόπαιο-εισιτήριο για το ερχόμενο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Άγιαξ, οφείλει σε κάθε περίπτωση να διαφυλάξει την κληρονομιά που έχει, να συνεχίσει και να ενισχύσει τις δομές της υπάρχουσας ομάδας για τουλάχιστον μία διετία ακόμη, προτού τους διαθέσει στη αδηφάγο αγορά…