Home >> Sports >> Το μονοπάτι του Σφαιρόπουλου (Μέρος 2o)

Το μονοπάτι του Σφαιρόπουλου (Μέρος 2o)

Κόλαση, Καθαρτήρι, Παράδεισος 

Η δεύτερη χρονιά στον ερυθρόλευκο πάγκο για το Γιάννη Σφαιρόπουλο έφερε αλλαγές στο αθλητικό δυναμικό της ομάδας, διότι υπήρξαν παίχτες οι οποίοι αποχώρησαν λόγω της λήξης του συμβολαίου τους για άλλες πολιτείες και κάποιοι που κόπηκαν για να πάρει η ομάδα τη μορφή που ήθελε ο Μακεδόνας coach. Αναλυτικότερα, οι Petway, Dunston, Σλούκας, Κατσίβελης, Lafayette, Darden έφυγαν. Αντί του Ντάνστον δόθηκε συμβόλαιο-κλειστό διετές, με υψηλές αποδοχές- στο Young, της φυγή του Σλούκα κάλυψαν οι Strawberry αρχικά και έπειτα ο Hackett, αντί του Κατσίβελη ήρθε ο Αθηναίου, αποκτήθηκε ο Milutinov για να συμπληρώσει την τριάδα των ψηλών και να προωθηθεί ο Αγραβάνης ως δεύτερο τεσσάρι πίσω απ’τον Πρίντεζη.

Στόχος του Σφαιρόπουλου ήταν να φτιάξει μία ομάδα πιο σκληρή συγκριτικά με την προηγούμενη, πιο μεγάλη σε μέγεθος και ψηλότερη σε απόλυτους μέσους όρους. Η χημεία του συνόλου χάθηκε σε τέσσερις στιγμές μέσα στη χρονιά.

Πρωτίστως, ο τρόπος που έφυγε ο Σλούκας και η επιλογή Strawberry, που είχε προηγηθεί αυτής, άφησε την ομάδα με ένα δημιουργό λιγότερο στην περιφέρεια και η επιλογή Hackett που ήρθε για να αναπληρώσει το Σλούκα και να ανεβάσει την πίεση στην άμυνα ήταν ενός αθλητή με μικρότερο ποσοστό στο τρίποντο από τον προκάτοχό του. Έτσι η πρώτη πεντάδα αποτελείτο από τους Μάντζαρη-Σπανούλη-Strawberry-Πρίντεζη και Young και η δεύτερη που είχε σαν αποστολή να σφίξει τη θηλιά στην άμυνα και να τρέξει το γήπεδο ήταν οι Hackett-Lojeski-Παπαπέτρου-Aγραβάνης και Hunter.

Ο πρώτος γύρος ολοκληρώθηκε με ρεκόρ 8-2 αλλά και με το σοβαρότατο τραυματισμό του Young στον αγώνα της Κωνσταντινούπολης με την Efes. Ο αντικαταστάτης του Shawn James ήρθε από το Bilbao, αλλά δε στέριωσε και δεν ταίριαξε στιγμή, ενώ η παρουσία του έφερε το δεύτερο τριγμό στην ομάδα, με τον προπονητή να αποφασίζει να χαμηλώσει την ταχύτητα της ομάδας, να μην επιζητείται η ταχύτητα στο ανοιχτό γήπεδο και οι πολλοί αιφνιδιασμοί. Έτσι, το πλάνο που ξεκίνησε να εφαρμόζεται έμοιαζε,πλέον, με εκείνο της περασμένης χρονιάς.

Στο δεύτερο γύρο η ομάδα συμμετείχε στον ισχυρότερο όμιλο που σχηματίστηκε ποτέ στο top16 με οχτώ ομάδες. Barcelona, Laboral, Brose, Zalgiris, Real, Khimki και Cska έφτιαξαν μια εξόχως ανταγωνιστική σειρά αγώνων. Αν και η ομάδα ξεκινάει με δύο νίκες, στις 15/1 ο Miller κάνει έναν αγώνα παράσημο στην καριέρα του και ο Ολυμπιακός ηττάται στο Σ.Ε.Φ. από τη Brose. Στο Κάουνας την επόμενη αγωνιστική ο James ουσιαστικά θέτει εαυτόν εκτός ομάδος, το άσχημο εκτός έδρας πρόσωπο ξεπροβάλλει και ο γκρεμός δεν απέχει και τόσο… Για την ιστορία και μόνο, τον αντικατέστησε ο Warrick.

* Απαραίτητη σημείωση: Μετά το πέρας της πρώτης αγωνιστικής και λίγο πριν ταξιδέψει ο Ολυμπιακός στη Βιτόρια για τη δεύτερη, σε μία ενορχηστρωμένη προσπάθεια αλλοίωσης της φύσης της ομάδας, οι Περάσοβιτς, προπονητής της Laboral και Ιτούδης, της Cska, συντονισμένα, εξέφρασαν τα παράπονά τους για τη σκληρότητα της άμυνας των Πειραιωτών και την παράλληλη ανοχή των διαιτητών. Στις επόμενες και υπόλοιπες αγωνιστικές, τα κριτήρια άλλαξαν…

Τρίτο διαλυτικό, της χημείας, κομμάτι είναι η απόκτηση του Johnson Odom. Ο συγκεκριμένος αθλητής αποκτήθηκε πριν την έναρξη του top 16, σε διάστημα όπου ήταν ταυτοχρόνως τραυματισμένοι οι Σπανούλης-Lojeski στην περιφέρεια. Ο πρώην παίχτης των Lakers ήρθε αφού ο Αθηναίου απώλεσε την ευκαιρία που του δόθηκε από τον προπονητή για να έχει συμπληρωματικό ρόλο στο υψηλό επίπεδο. Ο Οdom όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, δεν άνηκε κι εκείνος σε αυτό της Euroleague, με αποτέλεσμα αν και η χρησιμότητά του στρεφόταν στο να  καλύψει τα κενά που δημιουργήθηκαν, εντούτοις μπέρδεψε εκ νέου την ομάδα όταν επανήλθαν οι τραυματίες και οι χρόνοι συμμετοχής δεν ήταν εφικτό να κατανεμηθούν δίκαια. Το μοναδικό ανδραγάθημα του Odom ήταν η εντός έδρας εμφάνισή του με τη Khimki και το οξυγόνο που έδωσε στην ομάδα αυτή η νίκη για τη συνέχεια.

Η θετική είδηση στο δύσθυμο χειμώνα ήταν η επιστροφή του Κώστα Παπανικολάου. Η ευεργετική του παρουσία άργησε αλλά άφησε τη σφραγίδα της στο τελευταίο κομμάτι της αγωνιστικής περιόδου 2015-16 και στην τρέχουσα βεβαίως!

Η παράδοση άνευ όρων στη Βαρκελώνη, η ήττα κόλαφος στη Βαμβέργη και η ταπείνωση στη Μόσχα από τη Khimki σε αγώνα πρόκρισης ,αποτέλεσαν τον επιθανάτιο ρόγχο της ομάδας παρά τις δύο νίκες με Ζalgiris και Real στο Φάληρο.

Ο αποκλεισμός, έκρυβε μία τελευταία ελπίδα πως οι αξίες της προηγηθείσας τετραετίας δεν είχαν χαθεί. Αυτό συνέβη διότι η ομάδα ούσα αποκλεισμένη και τυπικά την τελευταία αγωνιστική, πάλεψε με την Cska  (96-99) στο φαληρικό στάδιο, μόχθησε και έχτισε σε εκείνον τον αγώνα το ξύπνημα από τη λήθη που ακολούθησε το Μάιο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *