Η μόνιμη επωδός των τελευταίων ετών, ιδίως από την ημέρα όπου ανέλαβε την ομάδα του Ολυμπιακού ο Βαγγέλης Μαρινάκης, είναι ότι η ομάδα στα κύπελλα Ευρώπης συνεχώς αλλάζει επίπεδο. Βέβαια, αυτό σε παιγνίδια ομίλων που δεν υπάρχει άμεση πίεση για το αποτέλεσμα αλλά μία προσπάθεια συλλογής βαθμών, με κατάλληλο προγραμματισμό φαίνεται εφικτό. Σε διπλούς αγώνες πρόκρισης όμως με εξαίρεση την ομάδα του Βαλβέρδε (2011-2012), ο σύλλογος έχει αποτύχει παταγωδώς. Άραγε, είναι αυτός ο καλύτερος Ολυμπιακός της εικοσαετίας; Ας είμαστε προσεκτικοί, επιτέλους, στις κρίσεις μας…
Φυσική συνέχεια
Η Άντερλεχτ έχει χτιστεί σε βάσεις, οι οποίες συνεχώς εξάγουν ποδόσφαιρο. Οι Ντεφούρ, Πρατ, Τιελμανς και Τζούριτσιτς είναι μία τετράδα με ποιότητα, με ικανότητες κυρίως στον έλεγχο του ρυθμού και τη δημιουργία φάσεων. Ο Οκάκα είναι ένας επιθετικός που βασίζεται στην αντοχή και το τρέξιμό του, πιέζει ακατάπαυστα και προσπαθεί να αξιοποιήσει τη δημιουργία των συμπαιχτών του, ώστε να βρεθεί σε σημείο να τελειώσει ορισμένες ευκαιρίες.
Δεκέμβριος 2015-Ιανουάριος, Φεβρουάριος 2016
Ο Σίλβα επέλεξε στις εβδομήντα ημέρες που μεσολάβησαν από τον αγώνα με την Άρσεναλ στο Φάληρο να αφήσει χωρίς αγωνιστικό ρυθμό τον Καμπιάσο, να εκπαραθυρώσει τον Κασάμι από το αρχικό σχήμα και να φτιάξει δίδυμο Μιλιβόγιεβιτς-Ζντιέλαρ. Δύο παίχτες με παρόμοια χαρακτηριστικά και κίνηση στους χώρους του γηπέδου, με μηδενική παρουσιά στο επιθετικό τρίτο της του γηπέδου, λειτουργούν ως εξάρια, καλοί στη μεταφορά στην μπάλας παράλληλα και προς τα πλάγια για να αποσυμφορήσουν την πίεση που δέχεται η ομάδα, αλλά εκτός απ’αυτά δεν προσφέρουν τίποτε άλλο. Εάν συνυπολογίσουμε το γεγονός, ότι οι Σεμπά, Ντουρμάζ και Πάρντο δεν μπορούν να περάσουν τον προσωπικό τους αντίπαλο ούτε να κινηθούν κάθετα στο χώρο ούτε να τελειώσουν φάσεις, εμφανίζεται έντονα το πρόβλημα δημιουργίας φάσεων και προσωπικών ενεργειών από ένα σημαντικό αριθμό παιχτών της επιθετικής λειτουργίας του συλλόγου.
Επιπλέον, ο Φορτούνης απαξιώνεται από μερίδα του κόσμου, επειδή αυτοί έχουν μάθει στο ποδόσφαιρο να κρίνουν μόνο τα τέρματα που σημειώνει κάθε παίχτης, ενώ είναι ο πιο δημιουργικός και καλύτερος αθλητής της ομάδας. Παράλληλα, ο Ντομίνγκεζ, πλέον, έχει συμπληρωματικό ρόλο στην ομάδα, όμως, αν εξαιρέσουμε το διάστημα που ήταν τραυματισμένος, ο Σίλβα θα μπορούσε να πάρει περισσότερα από εκείνον και με ταυτόχρονη μετακίνηση του Φορτούνη στα άκρα. Έτσι, η ομάδα θα έβγαζε μεγαλύτερη επιθετικότητα και καλύτερες συνεργασίες. Μία τετράδα στη μεσαία γραμμή με Καμπιάσο, Κασάμι, Ντομίνγκεζ και Φορτούνη θα λειτουργούσε τόσο αμυντικά όσα και επιθετικά, σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Ο Ιντέγε ελλείψει έτερου επιθετικού έχει χάσει την φρεσκάδα του και δεν μπορεί να συμμετέχει στα κομμάτια του παιγνιδιού όπου έδινε λύσεις, όπως για παράδειγμα στην πίεση στην πρώτη γραμμή ανάπτυξης του αντιπάλου, στο κράτημα της μπάλας και την κίνηση ανάμεσα στους αμυντικούς και επίσης, στο ότι έβγαινε στα άκρα και δημιουργούσε με το διασκελισμό του προβλήματα πλαγιοκοπώντας. Επιπροσθέτως, στην τελευταία προπόνηση τραυματίστηκε και ο Σιόβας, έχασε η ομάδα τον καθοδηγητή της αμυντικής της γραμμής, το δίδυμο Μποτία- Ντα Κόστα δίνει ασφάλεια μόνον όταν η ομάδα αμύνεται βαθιά και εκτίθενται αν τους ζητηθεί να παράξουν και να χτίσουν από χαμηλά επιθέσεις. Με δεδομένες τις ατέλειες των τριών παιχτών, θεωρείται ακατανόητο το πώς η ομάδα δεν κινήθηκε για την αγορά ενάς κεντρικού αμυντικού κατά την περίοδο του Ιανουαρίου.
Παραταύτα, ο Σίλβα έχει την ομάδα, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο για ελληνική ομάδα τέτοια εποχή του χρόνου, σε καλή φυσική κατάσταση, οι παίχτες μπαίνουν δυνατά στις φάσεις και κερδίζουν μονομαχίες, όπως επίσης τα τρεξίματά τους είναι ικανοποιητικά.
Μόνο που η ομάδα ανασταλτικά είχε πρόβλημα, επιθετικά δεν δημιούργησε και δεν απείλησε απέναντι σε οργανωμένη άμυνα, παρά μόνο με στημένες φάσεις.
Δεν είναι ικανή συνθήκη για να προχωρήσεις σε ευρωπαϊκούς αγώνες να στηρίζεσαι κατ’αποκλειστικότητα στην αναζήτηση επιθέσεων στην αντεπίθεση, εφόσον, δεν αγωνίζεσαι με αντίπαλο ένα μαγαθήριο. Καμιά φορά πέφτεις σε αντίπαλο που δεν νοιάζεται για την κατοχή, την αφήνει σ’εσένα και σε περιμένει. Αυτό έκανε και η Άντερλεχτ και ο Ολυμπιακός άγγιξε το 60% στην κατοχή.
Συμπεράσματα
Στο ελληνικό ποδόσφαιρο, οι αγώνες παίζονται σε χαμηλό ρυθμό, είναι εύκολο να δημιουργηθούν ψευδαισθήσεις για μία ομάδα,η οποία περνάει πάνω από ποδοσφαιρικά ερείπια και να καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι ο σύλλογος είναι ικανός για την υπέρβαση, έστω και στη δεύτερη τη τάξει διοργάνωση της Ευρώπης. Η πραγματικότητα είναι σκληρή.Το εδιαφέρον όλων επικεντρώθηκε στη μαεστρία του Προέδρου να καρπώνεται υπεραξίες από παίχτες, οι οποίες δεν ανταποκρίθηκαν στις δεδομένες επιταγές του ποδοσφαιρικού τμήματος. Η ομάδα έπρεπε να ενισχυθεί αλλά όλοι έστρεψαν την προσοχή τους στις συνεχείς νίκες του συλλόγου και δεν έδειξαν διάθεση να διορθώσουν τις δεδομένες αδυναμίες του, με αποτέλεσμα η ισχύουσα πραγματικότητα να επανεφέρει τον καθένα στη θέση του.
Δεν προδικάζουμε, έναν ενδεχόμενο αποκλεισμό την ερχόμενη Πέμπτη, όμως θεωρούμε έντιμο, να καταγράφουμε τα γεγονότα ως έχουν.