Home >> Sports >> Ο δρόμος των playoffs (Μέρος 1ο)

Ο δρόμος των playoffs (Μέρος 1ο)

Η κανονική περίοδος για την εφετινή, νεοσύστατη ως προς τη δομή της, Ευρωλίγκα έλαβε τέλος και με την παρούσα εβδομάδα να είναι κενή από αγωνιστικές υποχρέωσεις των ομάδων στη διοργάνωση, πορευόμαστε στις εβδομάδες όπου θα ξεχωρίσει οριστικώς και αμετακλήτως η ήρα από το σιτάρι.

Την πρώτη θέση κατέλαβε η Ρεάλ Μαδρίτης παρουσιάζοντας μία ξεχωριστή συνέπεια στις εντός και τις εκτός έδρας εμφανίσεις της και την όγδοη άρπαξε από τα χέρια του Ερυθρού Αστέρα, δια πυρός και σιδήρου, η Νταρουσάφακα. Οπότε το πρώτο ζευγάρι προς ανάλυση είναι ετούτο.

Έχοντας ως σύμμαχο το γεγονός ότι η ομάδα του Λάσο είχε συγκριτικά τους λιγότερους τραυματισμούς τόσο σε σχέση με τη χρονική διάρκεια της αποχής, όσο και με την αξία των παιχτών που αποχώρησαν λόγω προβλημάτων κατά τη διάρκεια των τριάντα αγωνιστικών, η Ρεάλ κατάφερε να αντλήσει ποιοτικά λεπτά ακόμη και από το δέκατο τρίτο παίχτη της, το Νοτσιόνι, ο οποίος προ διετίας ήταν αναντικατάστατο στέλεχος της ομάδας.

Οι Μαδριλένοι έχουν 87.5 πόντους στην επίθεση, μαζεύουν συνολικά 36.6 ριμπάουντ, δίνουν 21.2 ασίστ, με 56.7% στο δίποντο και 37.5% στο τρίποντο, ενώ στο σύστημα αξιολόγησης συγκεντρώνουν 102.13 πόντους. Είναι κοινό μυστικό ότι ο μαγικός …ζωμός που κάνει την Ρεάλ υπερδύναμη ακούει στο όνομα Σέρτζιο Γιουλ. Ολοι ξέρουν πως παίζει και με πόσους τρόπους επηρεάζει το παιχνίδι, αλλά δεν μπορούν να βρουν τρόπο να πάρουν την μπάλα από τα χέρια του και να τον σταματήσουν. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο εκρηκτικός Ισπανός γκαρντ είναι ο μοναδικός με διψήφιο αριθμό πόντων  (16.5) σε ένα ρόστερ που κάνει πολλά εκατομμύρια ευρώ και ξεχειλίζει από ταλέντο.


Δίπλα του το μεγαλύτερο ταλέντο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ο Ντόνσιτς, ο χαρισματικός Άντονι Ράντολφ, παίκτες νικητές σαν τον Νοτσιόνι, τον Μασιούλις και τον Ρέγιες, ποιοτικοί αθλητές σαν τον Αγιόν και τον Κάρολ, μας κάνουν να έχουμε μετρήσει επτά και να μην έχουμε φτάσει στον Ρούντι και τους τρεις Αμερικανούς (Ντρέϊπερ, Τέϊλορ και Τόμπκινς)! To γεγονός ότι βάζει 87.5 πόντους κάθε βράδυ στην Ευρωλίγκα (δεύτερη καλύτερη στην διοργάνωση) λέει πολλά…

Η Ρεάλ μοιάζει με Λερναία Υδρα με δώδεκα κεφάλια και στο τιμόνι της ο Πάμπλο Λάσο μοιάζει ιδανικός για να διαχειριστεί όλους αυτούς τους σούπερ σταρ.

Η Νταρουσάφα από την άλλη έχει παίξει τα περισσότερα παιγνίδια με κλειστό σκορ στην Ευρωλίγκα. Συνολικά στους είκοσι από τους τριάντα αγώνες που έχει δώσει βρέθηκαν να χάνουν με διαφορές μεγαλύτερες των εννέα πόντων. Από αυτά, νίκησαν τα οχτώ, έφτασαν κοντά στην ολική ανατροπή στα εννέα και ουσιαστικά ηττήθηκαν με μεγάλη διαφορά μόνο απ’τη Ρεάλ στη Μαδρίτη και από τη Μπασκόνια στη χώρα των Βάσκων.

Προφανώς με βάση τα χρήματα που έχει δαπανήσει ο χορηγός της ομάδας περίμεναν να πάει καλύτερα η χρονιά. Τα λεφτά δεν λείπουν από τους Τούρκους καθώς έχει μπει ο όμιλος Dogus στα διοικητικά της ομάδας από τον Σεπτέμβριο του 2013 και μέσα σε τέσσερα χρόνια έφτασαν από την Α2 Τουρκίας (με wild card) στην Ευρωλίγκα.

Η πρόσληψη του Ντέιβιντ Μπλατ και η παρουσία του Κουτλουάι στην ομάδα είναι εγγύηση για την ποιότητα της δουλειάς που γίνεται στην ομάδα και μαγνήτης για ποιοτικούς παίκτες, όπως ο Κλάϊμπερν, ο Ζίζιτς, ο Ουόναμέϊκερ, ο Μόερμαν. Έχει αποδειχτεί, όμως, πολλές φορές ότι τα χρήματα και τα μεγάλα ονόματα από μόνα τους δεν είναι αρκετά για να χτιστεί μια μεγάλη ομάδα. Χρειάζεται χρόνος και χημεία ανάμεσα στις προσωπικότητες που θα συμμετέχουν στο μείγμα και είναι φανερό ότι αυτή η πρώτη σεζόν θα είναι αναγνωριστική…

Οι μεγάλες μεταμορφώσεις-μεταπτώσεις στην απόδοση της τούρκικης ομάδας έχουν να κάνουν κατά κύριο λόγο με το ότι οι βασικοί δημιουργοί είναι οι Γουίλμπεκιν και Γουαναμέικερ, οι οποίοι πρωτίστως δημιουργούν για τον εαυτό τους και δευτερευόντως για την ομάδα. Έτσι, η ομάδα του Μπλατ είναι τελευταία στην κατηγορία των ασίστ. Ωστόσο, με τους Άντερσον, Γουαναμέικερ, Κλάιμπερν, Χαρανγκόντι και Μόερμαν στη σύνθεση της, μπορεί να χρησιμοποιήσει μία τακτική με ημίψηλη πεντάδα για αλλαγές σε όλα τα σκρην, χαλώντας τη δημιουργία του αντίπαλου. Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που ο Μόερμαν στην επίθεση χρησιμοποιείται και σε θέση “5” προκειμένου να ανοίξει το γήπεδο και να βοηθήσει τους συμπαίχτες του να παίξουν ένας εναντίον ενός, δίνοντας τους και την αξιοπιστία που έχει στο μακρινό σουτ.

Πραγματοποιώντας μία ποιοτική έρευνα στις στατιστικές κατηγορίες παρατηρούμε ότι οι αριθμοί επιβεβαιώνουν την αίσθηση που αποκομίζει οιοσδήποτε παρακολουθεί αγώνα της Νταρουσάφακα. Συγκεκριμένα, είναι τελευταία στις ασίστ (14.2) και παράλληλα κάνει τα λιγότερα λάθη (11), κερδίζει πολλά φάουλ (20.5), εκτελεί πολλά τρίποντα (3η με 24 ανά παιχνίδι), έχει τον καλύτερο συντελεστή πόντων/ανά κατοχή στις φάσεις που οι χειριστές εκτελούν από pick-n-roll (0.92 – 1η στην Euroleague), ενώ παράλληλα τρέχουν τα περισσότερα isolation-απομονώσεις (253).

Εκτίμηση για την πορεία της σειράς (επειδή οι συνεργάτες το ζήτησαν σε προηγούμενα κείμενα) 3-1.

* Για τη χρήση των στατιστικών στοιχείων χρησιμοποιήθηκαν ως κύριες πηγές οι ιστοσελίδες: Euroleague.net και Inthegame.com

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *