Τα αιώνια ντέρμπι που έχω ζήσει είναι κάμποσα. Άλλες φορές χάρηκα με το αποτέλεσμα, άλλες όχι. Έτσι είναι η μπάλα. Κάθε νίκη απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται είναι πάντα ξεχωριστή, μοναδική. Κάθε αιώνιο ντέρμπι έχει τη δική του σημασία και ιστορία αλλά για όλους μεταξύ εμού υπάρχει μία αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό που έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου και δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Είναι το πρώτο ντέρμπι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός στο νεόκτιστο στάδιο Καραϊσκάκης στις 4 Δεκεμβρίου του 2004 που το κέρδισε ο Ολυμπιακός 1-0. Το συγκεκριμένο ντέρμπι είχε την υπογραφή του μεγαλύτερου ξένου ποδοσφαιριστή που αγωνίστηκε στην Ελλάδα: Του Ριβάλντο. Ο Βραζιλιάνος σούπερ σταρ με απευθείας εκτέλεση φάουλ έστειλε την μπάλα στην αριστερή γωνία της εστίας του Χαλκιά που δεν μπορούσε να κάνει απολύτως τίποτα.
Αυτό το γκολ έβαψε κόκκινο το πρώτο ντέρμπι αιωνίων της σεζόν 2004/05 και όπως αποδείχτηκε στο τέλος ήταν και καθοριστικό για τον τίτλο, τον οποίο ο Ολυμπιακός πήρε στο νήμα από τον Παναθηναϊκό με 65 βαθμούς έναντι 64 του Τριφυλλιού.
Στο συγκεκριμένο ντέρμπι ο Ολυμπιακός δεν είχε κάνει τη μεγάλη εμφάνιση. Μετά το γκολ αγχώθηκε υπερβολικά. Για πρώτη φορά μέχρι εκείνο το σημείο της σεζόν σε παιχνίδι στο Καραϊσκάκης. Κινδύνεψε μάλιστα με ισοφάριση, την οποία αποσόβησε ο Αντώνης Νικοπολίδης σε σουτ από το ύψος της μικρής περιοχής του Μιχάλη Κωνσταντίνου. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός ήταν η ομάδα που είχε την καλύτερη ευκαιρία με τον Γιώργο Γεωργιάδη να αστοχεί από πλεονεκτική θέση.
Για την ιστορία οι συνθέσεις Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού στο ντέρμπι ήταν οι εξής:
Ολυμπιακός (Ντούσαν Μπάγεβιτς): Νικοπολίδης, Πάντος, Ανατολάκης, Βάλλας, (91’ Κουλοχέρης), Βενετίδης, Καφές, (94’ Μάριτς), Στολτίδης, Καστίγιο, (60’ Γεωργιάδης), Ριβάλντο, Τζόρτζεβιτς, Τζιοβάνι
Παναθηναϊκός (Ζντένεκ Σκάζνι): Χαλκιάς, Γκούμας, Χένρικσεν (80’ Ολιζαντέμπε), Κυργιάκος, Βύντρα, Μινχ (61’ Παπαδόπουλος), Μπασινάς, Μάριτς, Γκονζάλες, Σκάτσελ, Κωνσταντίνου
Η αγωνιστική περίοδος 2004/05 θα είναι για πάντα η αγαπημένη μου. Και πως να μην είναι όταν εκείνη τη σεζόν υπήρχε στην ομάδα το χρυσό βραζιλιάνικο δίδυμο Ριβάλντο – Τζιοβάνι. Δεν νομίζω ότι υπάρχει φίλαθλος του Ολυμπιακού που να έχει ξεχάσει τις πασούλες που αντάλλαξαν οι δυο τους στο γκολ της δεκαπενταετίας του Καστίγιο στο 5-1 με τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο τον Σεπτέμβριο του 2004.
Βέβαια στην ομάδα υπήρχαν και άλλα σημαντικά εργαλεία όπως ο Τζόρτζεβιτς, ο Νικοπολίδης, ο Γεωργάτος, ο Μαυρογενίδης και ο Καστίγιο. Μέσα σε αυτούς θα προσθέσω και τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Ο Σερβοέλληνας προπονητής θαρρώ ότι είναι μαζί με τον Ερνέστο Βαλβέρδε ο κορυφαίος προπονητής στην ιστορία του Ολυμπιακού.
Πράγματι, τη σεζόν 2004/05 ο Μπάγεβιτς μπορεί βάσει αξίας του ρόστερ να μην κατάφερε να δημιουργήσει έναν Ολυμπιακό κυρίαρχο με ωραίο και γρήγορο ποδόσφαιρο (το 5-1 με τον ΠΑΟΚ είναι από τις ελάχιστες εξαιρέσεις) όπως στην πρώτη του θητεία στο λιμάνι, αλλά πέτυχε απόλυτα τον στόχο του, δηλαδή να ξαναφέρει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο στον Πειραιά.
Στη δε φάση των ομίλων του UEFA Champions League ο Ολυμπιακός του Μπάγεβιτς άγγιξε την πρόκριση στους 16 της διοργάνωσης, την οποία τελικά έχασε στην ισοβαθμία στους 10 βαθμούς από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, Λίβερπουλ.
Στο τέλος της χρονιάς ο Ντούσαν Μπάγεβιτς αποχώρησε από τον Ολυμπιακό για δεύτερη και οριστική φορά. Για την ακρίβεια εξαναγκάστηκε σε παραίτηση για λόγους που νομίζω πως όλοι θυμούνται.
Ο Ολυμπιακός εκείνη τη χρονιά πέτυχε τους στόχους του. Η σεζόν 2004/05 θα μείνει για πάντα στην ιστορία όχι μόνο για την παρουσία των λάτιν στην ομάδα, αλλά και γιατί οι Ερυθρόλευκοι κατάφεραν να ξεπεράσουν όλα τα προβλήματά τους και να φέρουν στο νεόκτιστο Καραϊσκάκης το πρωτάθλημα.