Home >> Sports >> Αντώνης Νικοπολίδης: Μισός πράσινος, μισός κόκκινος, σε γαλανόλευκο φόντο…

Αντώνης Νικοπολίδης: Μισός πράσινος, μισός κόκκινος, σε γαλανόλευκο φόντο…

Μισός πράσινος, μισός κόκκινος, σε γαλανόλευκο φόντο, μέσα σε ένα σωρό από τίτλους και διακρίσεις. Πώς αλλιώς να περιγράψει κανείς τον τερματοφύλακα «θρύλο», Αντώνη Νικοπολίδη.

Ποδοσφαιριστής από κούνια

Ο Αντώνης Νικοπολίδης ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στην Αναγέννηση Άρτας. Άρχισε να μαθαίνει τα βασικά στις ακαδημίες της ομάδας και το 1986 σε ηλικία 15 ετών, μεταπήδησε στο αντρικό τμήμα. Το ταλέντο του δεν άργησε να φανεί, γεγονός που έφερε την καθιέρωση, συγκεντρώνοντας λίγο αργότερα τα βλέμματα των μεγάλων.

Τα χρόνια στον Παναθηναϊκό

Το καλοκαίρι του 1989 ο Παναθηναϊκός κινείται για την απόκτησή του και τον ενσωματώνει στο ρόστερ του. Την πρώτη του χρονιά θα βρεθεί ως τρίτος τερματοφύλακας πίσω από τον Νίκο Σαργκάνη και τον Γιώργο Αμπαδιωτάκη, μετρώντας 5 συμμετοχές. Την επόμενη σεζόν έρχεται ο Γιόζεφ Βάντσικ, στο πλευρό του Πολωνού, ο Νικοπολίδης διδάσκεται και γαλουχείται επαγγελματικά. Αρχικά κάνει τα ρεπό του Βάντσικ και πολλή υπομονή. Τα χρόνια περνάνε, όμως, δε χάνει την όρεξή του. Όταν το αστέρι του Γιόζεφ φτάνει στη δύση του, ο Νικοπολίδης τον διαδέχεται αξιοπρεπέστατα και αναλαμβάνει δράση τη σεζόν 1997-1998.

Το 2002 βοηθά τα μέγιστα τον Παναθηναϊκό στην πορεία του για τα προημιτελικά του Champions League. Την ερχόμενη σεζόν ωστόσο, ο Κώστας Χαλκιάς του παίρνει τη φανέλα του βασικού (ειδικά από τον Φεβρουάριο του 2004 και έπειτα). Τα ρεπορτάζ της εποχής θέλουν τη διοίκηση των πράσινων ενοχλημένη, εξαιτίας της κακής τροπής που είχαν πάρει οι διαπραγματεύσεις για το νέο του συμβόλαιο. Κάπου εκεί μπαίνει στη μέση ο Ολυμπιακός και η αναστάτωση που προκαλείται είναι μεγάλη. Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού παίρνουν αρχικά το μέρος του, θεωρώντας πως η διοίκηση δεν τον ανταμείβει για τα όσα έχει προσφέρει, ωστόσο, γρήγορα η στάση τους αλλάζει μετά τη διαρροή της συμφωνίας του με τον «αιώνιο» αντίπαλο. Ο Νικοπολίδης κατέκτησε τελικά το νταμπλ με τον Παναθηναϊκό, όμως η απογοήτευση του κόσμου είναι τόσο μεγάλη, που στη φιέστα όταν καλείται να σηκώσει το τρόπαιο, αποδοκιμάζεται έντονα.

Τα τρία συνεχόμενα νταμπλ

Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής έχει καταφέρει να πανηγυρίσει τρία συνεχόμενα νταμπλ. Ένα με τον Παναθηναϊκό τη σεζόν 2003/04 και τα άλλα δύο με τον Ολυμπιακό τις σεζόν 2004/05 και 2005/06.

Η επίσημη ανακοίνωση της μεταγραφής του στον Ολυμπιακό γίνεται λίγο μετά την ολοκλήρωση του Euro 2004. Για να δικαιολογήσει την απόφασή του δηλώνει, πως, αν και δεν ήταν οπαδός της νέας του ομάδας, η διοίκηση του Παναθηναϊκού του φέρθηκε αντιεπαγγελματικά και για το λόγο αυτό δεν είχε κανέναν ηθικό ενδοιασμό, να γίνει παίκτης του Ολυμπιακού.

Τα χρόνια στον Ολυμπιακό

Η σεζόν 2004-2005 τον βρίσκει να υπερασπίζεται την εστία του Ολυμπιακού, ξεκινώντας να γράφει ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της ιστορίας του. Με το «καλημέρα» φτάνει στην κατάκτηση δύο συνεχόμενων νταμπλ με την ερυθρόλευκη φανέλα και 5 σερί πρωταθλημάτων. Με τον Ολυμπιακό θα κατακτήσει συνολικά 6 πρωταθλήματα (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011), 4 Κύπελλα (2005, 2006, 2008, 2009) και θα κάνει 4 νταμπλ (2005, 2006, 2008, 2009).

Κατά τη διάρκεια της σεζόν 2009-2010 ο Νικοπολίδης αποφασίζει να αποχωρήσει από την ενεργό δράση, ωστόσο δέχεται πιέσεις από τον πρώην πρόεδρο του Ολυμπιακού, Σωκράτη Κόκκαλη και πείθεται να παραμείνει για έναν ακόμη χρόνο. Στην τελευταία του σεζόν 2010-2011, έχει χάσει πια τη θέση του βασικού, ωστόσο πραγματοποιεί 5 συμμετοχές στο πρωτάθλημα και 3 στην Ευρώπη.

Το κεφάλαιο εθνική Ελλάδος

Η καταξίωση και η καθιέρωση κάτω από τα γκολπόστ του Παναθηναϊκού, του ανοίγει τον δρόμο για μια θέση στο ρόστερ της εθνικής Ελλάδος, με την οποία θα ζήσει μεγάλες στιγμές στα χρόνια που ακολουθούν. Πραγματοποιεί το ντεμπούτο του στις 18 Αυγούστου 1999 εναντίον του Ελ Σαλβαδόρ. Έναν χρόνο και κάτι μετά το ντεμπούτο του, γίνεται ο βασικός τερματοφύλακας και της εθνικής Ελλάδος. Αγωνίζεται στα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, ενώ υπερασπίζεται τη γαλανόλευκη εστία σε ολόκληρη τη διαδρομή της πρωταθλήτριας Ευρώπης, από τα προκριματικά του Euro 2004 έως και τον τελικό της 4ης Ιουλίου, απέναντι στην Πορτογαλία.

Στον ημιτελικό της διοργάνωσης απέναντι στην Τσεχία, πραγματοποιεί μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της ζωής του, συμβάλλοντας τα μέγιστα προκειμένου η Ελλάδα να πάρει την πρόκριση στον τελικό. Απέναντι στην Πορτογαλία λίγες μέρες αργότερα, δείχνει ανίκητος ξανά, κρατάει το μηδέν στα μετόπισθεν και η γαλανόλευκη σηκώνει την κούπα στον ουρανό της Λισαβόνας. Οι διοργανωτές τον συμπεριλαμβάνουν στην κορυφαία ενδεκάδα της διοργάνωσης, αποτελώντας τον καλύτερο τερματοφύλακα που συμμετείχε στο θεσμό.

Μετά την αποχώρηση του Θοδωρή Ζαγοράκη από την εθνική Ελλάδος, ο Αντώνης Νικοπολίδης γίνεται ο αρχηγός της. Στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2008 στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας, θα ηγηθεί της ελληνικής ομάδας. Στις 15 Ιουνίου του 2008, μία ημέρα μετά την ήττα της Ελλάδας από τη Ρωσία, με 1-0 και τον αποκλεισμό από την τελική φάση της διοργάνωσης, ανακοινώνει την αποχώρησή του από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Στις δηλώσεις του, θα υποστηρίξει ότι είχε πάρει αυτήν την απόφαση, πριν την έναρξη της διοργάνωσης.

Εν κατακλείδι

Ο Αντώνης Νικοπολίδης είχε μια πλούσια σε συμμετοχές και τίτλους ποδοσφαιρική καριέρα, (11 πρωταθλήματα, 9 κύπελλα, 1 πρωτάθλημα Ευρώπης και ψηφίστηκε 8 φόρες καλύτερος τερματοφύλακας) που τον κάνει να ξεχωρίζει από οποιονδήποτε άλλον τερματοφύλακα πέρασε ποτέ από το ελληνικό ποδόσφαιρο, δεδομένης της συμμετοχής του στο Euro 2004, που συνοδεύτηκε από την κατάκτηση του τροπαίου. Αγωνίστηκε στους δύο μεγαλύτερους συλλόγους της χώρας, προκαλώντας συμπάθειες και αντιπάθειες εκατέρωθεν, για όσο διάστημα φορούσε τη φανέλα του αντιπάλου. Βάση λογικής, δύσκολα θα βρεθεί κάποιος, που θα καταφέρει να τον διαδεχθεί επάξια, πόσο μάλλον να τον ξεπεράσει.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *