Home >> Sports >> EuroLeague: Η ανασκόπηση της χρονιάς 2018/19

EuroLeague: Η ανασκόπηση της χρονιάς 2018/19

Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι από το βράδυ της Κυριακής η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης, η πρωταθλήτρια Ευρώπης για τη σεζόν 2018/19. Έτσι, με την κατάκτηση της EuroLeague από την Ρώσικη Αρκούδα ολοκληρώθηκε και τυπικά η αγωνιστική σεζόν στη διοργάνωση. Μία σεζόν με φαβορί, εκπλήξεις, αλλά και απογοητεύσεις.

Μπορεί για πολλούς η ΤΣΣΚΑ Μόσχας να μην ήταν το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση της EuroLeague, αλλά στο Final Four της Βιτόρια ήταν η καλύτερη ομάδα κατακτώντας δίκαια το τρόπαιο. Η Ρώσικη Αρκούδα στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης για όγδοη φορά στην ιστορία της και για δεύτερη την τελευταία τριετία. Το κατάφερε με την αξία της, με την ικανότητά της, με τα λεφτά της. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει το μεγαλύτερο μπάτζετ της διοργάνωσης που ξεπερνά τα 30 εκατομμύρια ευρώ. Επομένως, είναι απόλυτα λογικό να βρίσκεται στην κορυφή. Αυτό όμως δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την επιτυχία της. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας δεν ήταν το πρώτο φαβορί στο Final Four. Στον ημιτελικό κλήθηκε να αντιμετωπίσει την Ρεάλ Μαδρίτης, την απερχόμενη πρωταθλήτρια Ευρώπης, μία τεράστια ομάδα, την πολυνίκη του θεσμού. Τι και αν βρέθηκε πίσω στο σκορ με διαφορά 14 πόντων, δεν φοβήθηκε, πάλεψε και δικαιώθηκε. Από τη στιγμή λοιπόν που “πέταξε” εκτός το κατά πολλούς πρώτο φαβορί για τον τίτλο, είχε ήδη κατακτήσει την Euroleague. Η επιτυχία της Ρώσικης Αρκούδας φέρει την υπογραφή του Δημήτρη Ιτούδη. Ο 48χρονος Έλληνας προπονητής τη φετινή σεζόν αμφισβητήθηκε έντονα, πιο έντονα από ποτέ. Πολλές στιγμές κατά τη διάρκεια της χρονιάς απειλήθηκε από τον πρόεδρο Αντρέι Βατούτιν με αποχώρηση στο τέλος της σεζόν αν δεν κατακτούσε την EuroLeague. Ωστόσο, έκλεισε τα αυτιά του στην κριτική, δούλεψε σκληρά, προετοίμασε εξαιρετικά την ομάδα του για ένα Final Four ζωής ή θανάτου για τον ίδιο και την ομάδα του και δικαιώθηκε. Τα κλάμα του μετά το τέλος του τελικού με την Αναντολού Εφές όπου τον βρήκε θριαμβευτή αποδεικνύει του λόγου του αληθές. Ο Δημήτρης Ιτούδης και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας ανέβηκαν απόλυτα δίκαια στον θρόνο του πρωταθλητή Ευρώπης. Ανέβηκαν χάρη στη δουλειά τους, το πείσμα τους, την υπομονή τους, την οξυδέρκειά τους, τα λεφτά τους.

Όσο για την φιναλίστ του τελικού, την σταχτοπούτα Αναντολού Εφές της αξίζει ένα μεγάλο μπράβο. Για πρώτη φορά στην ιστορία της αγωνίστηκε σε τελικό EuroLeague και μπορεί να έχασε το τρόπαιο, αυτό όμως δεν μειώνει και τη δική της επιτυχία. Έφτασε σε Final Four μετά από 19 χρόνια, κάτι εξαιρετικά σημαντικό. Η πορεία της καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς ήταν εξαιρετική αποτελώντας την ευχάριστη έκπληξη της σεζόν στην EuroLeague. Και μιλάμε για την Αναντολού Εφές την ομάδα που πέρυσι τερμάτισε τελευταία (16η) στη διοργάνωση με ρεκόρ 7 νίκες – 23 ήττες. Κάποια στιγμή όμως θα ερχόταν και η πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή στιγμή γι’αυτήν. Για μία ομάδα, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει ξοδέψει πολλά εκατομμύρια ευρώ για να φτάσει στην ευρωπαϊκή διάκριση. Φέτος έκανε το πρώτο μεγάλο βήμα, έφτασε στην πηγή. Του χρόνου ή τα επόμενα χρόνια θα πιει και νερό.

Η EuroLeague τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε μια διοργάνωση δύο ταχυτήτων. Στην πρώτη ταχύτητα ανήκουν η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Ρεάλ Μαδρίτης και η Φενέρμπαχτσε, ενώ μπορούμε πλέον να βάλουμε στη λίστα και την Αναντολού Εφές. Ομάδες δηλαδή που έχουν τεράστια μπάτζετ. Στη δεύτερη ταχύτητα ανήκουν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η Μπασκόνια, η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η Μπάγερν Μονάχου και πάει λέγοντας. Καλώς ή κακώς το μπάσκετ εξελίσσεται, προοδεύει, δυσκολεύει και για να φτάσεις στην κορυφή πρέπει να συναγωνιστείς στα χρήματα “κολοσσούς”. Πρέπει να έχεις στο ρόστερ σου παίκτες-ηγέτες που ξέρουν τι εστί πίεση και πρωταθλητισμός. Παίκτες που θα μπουν στο παρκέ και θα πάρουν μόνοι τους ένα ματς. Παίκτες επιπέδου Ντε Κολό, Ροντρίγκεθ, Λάρκιν, Μίσιτς, Ντατόμε, Βέσελι, Σλούκα.

Και δυστυχώς για τις δύο ελληνικές ομάδες, τους δύο αιώνιους τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια απόρροια της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα, έχουν μειώσει το μπάτζετ τους το οποίο δεν ξεπερνά τα 12 εκατομμύρια ευρώ. Βέβαια, ποιος μπορεί να τις κατηγορήσει γι’αυτό. Και μόνο που βάζουν αυτά τα χρήματα σε τρομερά δύσκολες εποχές αξίζουν συγχαρητήρια. Επειδή όμως οι δύο αυτές ομάδες έχουν κατακτήσει συνολικά 9 τίτλους Euroleague (6 Παναθηναϊκός, 3 Ολυμπιακός) και έχουν καλομάθει τους φιλάθλους τους και γενικά τους έλληνες μπασκετάνθρωπους, είναι δύσκολο να τις βλέπεις να μην πρωταγωνιστούν.

Η νέα τάξη πραγμάτων στην EuroLeague επομένως προστάζει οικονομικές θυσίες από τις λεγόμενες ομάδες δεύτερης ταχύτητας. Και επειδή ως γνωστόν από τη νέα σεζόν 2019/20 ο χάρτης της EuroΛeague αλλάζει, τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Οι 16 ομάδες αποτελούν παρελθόν. Η EuroΛeague θα έχει πλέον 18 ομάδες κάτι που σημαίνει αύξηση των αγωνιστικών από 30 σε 34, αύξηση των ταξιδιών έξτρα πίεση και κούραση. Και ένα είναι το σίγουρο: ότι θα επιβιώσουν οι ομάδες που θα έχουν βάθος, ποιότητα και ικανότητα στο ρόστερ τους.

Το ποιες ομάδες τελικά θα επιβιώσουν θα το μάθουμε σε 12 μήνες. Μέχρι το επόμενο Final Four τον τόπο διεξαγωγής του οποίου θα μάθουμε πολύ σύντομα με το Παρίσι και την Κολωνία να είναι τα δύο μεγάλα φαβορί για την ανάληψη της μεγάλης γιορτής του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Ραντεβού ξανά με τη EuroΛeague στις 3 Οκτωβρίου όταν και θα διεξαχθεί η πρώτη αγωνιστική της κανονικής περιόδου 2019/20. Μέχρι τότε υπομονή και να αγαπάτε κάθε μέρα το μπάσκετ και τις ομάδες σας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *