Μπερνάντο Σοάρες-Φερνάντο Πεσόα, το βιβλίο της Ανησυχίας από τις εκδόσεις Εξάντας, σελίδα 179.
Οι καραβέλες σας κύριε δεν έκαναν ταξίδι πρωταρχικότερο από αυτό που επιτέλεσε η σκέψη μου μέσα στην πανωλεθρία αυτού του βιβλίου. Δεν πέρασαν ακρωτήριο ούτε είδαν ακτή πιο μακρινή όπου δεν φτάνει ούτε η τόλμη των τολμηρών ούτε η φαντασία αυτών που αποτολμούν, που να μοιάζουν στα ακρωτήρια που πέρασα με το στοχασμό μου και στις ακτές που οδηγήθηκα με τις προσπάθειές μου. Με την πρωτοβουλία σας κύριε, ανακαλύφθηκε ο πραγματικός κόσμος, με τη δική μου θα ανακαλυφθεί ο νοηκός κόσμος.
Η Ρεάλ Μαδρίτης τερμάτισε στην τρίτη θέση (23-11) της κατάταξης της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας με διαφορά πόντων +211. Η Παρτιζάν, στην επάνοδό της, ολοκλήρωσε τις 34 αγωνιστικές στην έκτη θέση (20-14) με +96 στη διαφορά πόντων.
Ο στίχος του Άλκη Αλκαίου από το τραγούδι με δύο μελοποιήσεις, Μικρούτσικος και Τόκας, Κούκος μονός σε ένα ταμπλό: μια βυθό και μια στο πέλαγο (…) δώσμου το ρίγος το παλιό δίχως καμώματα κι αν θα μαι λίγος θα χαθώ τα ξημερώματα, αντικατοπτρίζει την άποψη που λανθασμένα έχει το κοινό για τη Ρεάλ. Ωστόσο, οι Μαδριλένοι παρουσιάζουν αξιοθαύμαστη συνέπεια την τελευταία δωδεκαετία εφαρμόζοντας ένα αναπτυξιακό πλάνο το οποίο φέρνει νέους παίκτες, από όλο τον πλανήτη, στο προσκήνιο και ταυτόχρονα συγκεντρώνει επιτυχίες και τρόπαια. Ο Μούσα, πρέπει να πάρει το βραβείο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου παίκτη της Ευρωλίγκας για την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο απαλείφοντας το ανεμικό του πέρασμα από την Εφές. Έχει μεγάλο ρόστερ δεκαέξι παικτών, από τους οποίους, οι 9 είναι γκαρντ-φόργουοντς (!) και έτσι καλύπτει τις απουσίες εξαιτίας των τραυματισμών. Είναι σταθερότατη ομάδα και η πιο ισορροπημένη στις κατοχές/αποφάσεις που μοιράζονται όσοι παίζουν στο παρκέ, σύμφωνα με το δείκτη Usage. Πρώτος ο Μούσα με 28%. Μαζί με τον Ολυμπιακό έχουν και παιχνίδι με τη μπάλα στο πικ εν ρολ και κίνηση μακριά από τη μπάλα και γρήγορες μεταβάσεις και ποστ απ. Ανά 100 κατοχές, το 66,9% ή 2/3 καλάθια της προέρχονται από συνεργασίες. Σχετικά με το επιθετικό ριμπάουντ, εκεί τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, γραπώνουν το 34% αλλιώς 1/3 επιθετικά που διεκδικούν.
Η Ρεάλ προσπαθεί να βρει εύκολους πόντους στο τρανζίσιον από αμυντικό ριμπάουντ ή κλέψιμο. Εδώ, το παράδοξο φαινόμενο. Είναι τελευταία στα κλεψίματα αλλά την ίδια στιγμή η καλύτερη άμυνα της κατάταξης. Οι αντίπαλοι της Ρεάλ, έχουν κατά μέσο όρο τα λιγότερα λάθη απέναντί της. Όμως, η Ρεάλ είναι μακράν της δεύτερης, η ομάδα με τα περισσότερα κοψίματα στη δεύτερη γραμμή, καθότι δεν πιέζει στην περίμετρο του τρίποντου αλλά εκμεταλλεύεται τα μεγέθη των καλαθοσφαιριστών της. Βασική πρόθεση των πρωταθλητών Ισπανίας είναι να θωρακίσει τη ρακέτα τους και να αναγκάσουν τους αντίπαλους να επιτεθούν πάνω στον επιδραστικό Ταβάρες. Η Ρεάλ αναγκάζει κάθε σύλλογο να σουτάρει με τα χειρότερα ποσοστά του εντός πεδιάς. Ακριβέστερα, ο Effective field goal percentage δίνει 50% από τη βάση στον αντίπαλο με 27% δυνατότητας για επιθετικό ριμπάουντ στο δικό της μισό.
Ο Ματέο, συνεχίζοντας, σε μεγάλο ποσοστό, το σχέδιο του Πάμπλο Λάσο, δίνει κατά τη διάρκεια του αγώνα, τη μπάλα για την οργάνωση του παιχνιδιού, στους πλαϊνούς, τα φόργουορντς, όπως τον Χάνγκα, το Μούσα και δευτερευόντως το Ντεκ, καθώς ο τελευταίος πηγαίνει κατά μέτωπο προς το καλάθι από τις θέσεις 3 και 4. Εκείνοι, και ειδικά ο Βόσνιος, χτυπά, κατευθείαν, τα όποια πλεονεκτήματα αποκτά μέσω του μαρκαρίσματός του από γκαρντς. Από τα μικρά βυθίσματα και τη διορατικότητα των πενταριών της ομάδας από την πρωτεύουσα, η λειτουργία της επίθεσης παίρνει πόντους από κοψίματα μακριά από τη μπάλα, τρέχοντας στη βασική γραμμή. Ακόμη, με τους Γκος, Ροντρίγκες να έχουν επικουρικό ρόλο, ο Χεζόνια είναι ένας πόλος στην επίθεση. Εκτελεί μέσα από το σύστημα και, πολλές φορές, διακόπτει τα συστήματα για να πάρει ένα σουτ μετά από ντρίμπλα και μη ευνοϊκές καταστάσεις αναφορικά με τα πατήματά του και το τετράγωνο του σώματος προς το καλάθι.
Η Παρτιζάν, με μόλις μια ήττα εντός έδρας από το Δεκέμβρη και αυτή από τη Μπαρτσελόνα, παρότι δεν παίζει άριστη άμυνα πιέζει, εξαντλητικά, τους δημιουργούς των αντίπαλων ομάδων και τους ωθεί προς το καλάθι περιορίζοντας τις πάσες προς τη βασική γραμμή ή στο κόψιμο των ψηλών. Τότε, είναι σύνηθες να μπαίνουν τέσσερις παίκτες στη ρακέτα, να επιζητούν το κλέψιμο και τους πόντους στον αιφνιδιασμό. Επιπλέον, σε άμυνες στο πικ εν ρολ, κύρια αντιμετώπιση το 2-2, ο Ομπράντοβιτς επιλέγει και αλλαγές, στο τέλος του χρόνου, βάζοντας το τριάρι, μετά από τριπλή αλλαγή στον ψηλό του λόου ποστ.
Οι Σέρβοι (11 τελικές πάσες κατά μέσο όρο, 16/18 στο σύνολο) είναι η δεύτερη ομάδα, μετά τον Ολυμπιακό στη σχετική λίστα, η οποία επιζητά μέσα από κυκλοφορία της μπάλας τα ανοιχτά σουτ μετά από μια ντρίμπλα. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε με κλόουζ άουτ επιθέσεις και πάσα στην περιφέρεια είτε από απομονώσεις των περιφερειακών, παιχνίδι ένας εναντίον ενός, διείσδυση και όταν πάει βαθιά η βοήθεια, πάσα προς τα έξω. Εδώ, ανοίγουμε παρένθεση και αναφέρουμε ότι κατά την κρίση μας, ο Πάντερ (50+% στο τρίποντο, 40+% στο δίποντο, 90% στις βολές/ πρώτος σκόρερ των Σέρβων με 15 πόντους μέσο όρο) είναι ένα δυάρι που αποδίδει καλύτερα με τη μπάλα στα χέρια. Επίσης, συνηθίζεται μετά από συνεργασία περιφερειακού και σέντερ, ο τελευταίος να κάνει μεσαίο κόψιμο προς τα μέσα, να στέλνει τη μπάλα στις 45 μοίρες και από εκεί, με μια πρόσθετη πάσα να δημιουργείται ανοιχτό σουτ. Επιπρόσθετα, από την επιθετική λειτουργία του σπέιν πικ εν ρολ, ο χειριστής επιλέγει, ανάλογα με τον προσανατολισμό της αμυντικής διάταξης να αναζητήσει επιθέσεις στα πλάγια βήματα, ουσιαστικά, βάζοντας τον αμυντικό σε δύσκολη θέση για το πού πρέπει να σταθεί και τι να ρισκάρει. Παράλληλα μέσα από τρικ κίνησης μακριά από τη μπάλα, η Παρτιζάν καθαρίζει τη ρακέτα ανεβάζοντας τον περιφερειακό της αδύνατης πλευράς στην κορυφή, ώστε να χτυπήσει ο Έξουμ με κάθετο τρέξιμο προς το καλάθι, στο δυνατό του χέρι. Είναι η τελευταία στα σουτ τριών πόντων που επιχειρεί διότι όσα βγάζει είναι επιλεγμένα και μέσα από τρίτη ή και τέταρτη περιστροφή της εξουθενωμένης άμυνας χτυπώντας στον αδύναμο κρίκο. Τέλος, οι αθλητές του Ομπράντοβιτς είναι τοποθετημένοι σε τέτοιες θέσεις στη επιθετικό κομμάτι για να τεντώνουν την άμυνα και να είναι δύσκολο να έρθει βοήθεια. Δεδομένου ότι είναι ομάδα του Ομπράντοβιτς, η Παρτιζάν αναζητά τις επαφές, παίρνει τα περισσότερα φάουλ στη διοργάνωση και είναι η πιο εύστοχη στις βολές. Τα σκριν λειτουργούν για να μετακινήσουν τους αμυντικούς και όχι για άμεση επίθεση. Σε ένα στοιχείο που ξεχωρίζει η Παρτιζάν είναι εκείνο που τα τελευταία 10 χρόνια έχει εξαφανιστεί από το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Δηλαδή, τα ενδιάμεσα-μέσης απόστασης-σουτ μετά από ντρίμπλα.
Ο Ομπράντοβιτς, ευθύς εξαρχής ξεχώρισε τους τέσσερις βασικούς του, και έχει έναν μπαλαντέρ ανάλογα με τη ροή των φάσεων και τη στόχευση στον αγώνα. Οι βασικοί και σχεδόν αναντικατάστατοι είναι οι Έξουμ, Πάντερ, ΛεΝτέι και Λεσόρ. Οι συμπληρωματικοί των περιστάσεων είναι οι Μαντάρ, Αβράμοβιτς, Νάναλι. Σαν κατακλείδα, είναι, μάλλον τυχαία, συγκυρία πως όταν άρχισε να μειώνεται ο χρόνος του Παπαπέτρου (λιγότερο από 10′ ενώ έπαιζε περισσότερα από 25′) ξεκίνησε η αγωνιστική άνοδος των Σέρβων.
Συμπερασματικά, η Ρεάλ παραμένει η πιο αθλητική ομάδα στην Ευρωλίγκα στον συνδυασμό αθλητικότητας και μεγέθους. Οι Μαδριλένοι εμφανίζουν δύσκολα αντιμετωπίσιμα σχήματα με τρεις δίμετρους, ένα γκαρντ και τον Ταβάρες. Το πιο κοντινό στον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται το άθλημα στο NBA. Η Παρτιζάν του Ομπράντοβιτς, πηγαίνει κόντρα στις επιταγές του σύγχρονου μπάσκετ η οποία επιτάσσει, απαραιτήτως, κυριαρχικό γκαρντ για την επιτυχία και διαλέγει να αντιτάξει, ταχύτητα, μέγεθος και αθλητική ικανότητα.