Home >> Sports >> Για το φαινόμενο της «τυφλής» οπαδικής βίας ευθύνη έχουν όλοι

Για το φαινόμενο της «τυφλής» οπαδικής βίας ευθύνη έχουν όλοι

Ένα 19χρονο παλικάρι, που ήταν φίλαθλος του Άρη, έπεσε θύμα της τυφλής οπαδικής βίας από ομάδα δολοφόνων τα ξημερώματα της Δευτέρας.

Ο 19χρονος Αλκιβιάδης δολοφονήθηκε με δρεπάνι από ομάδα δολοφόνων τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας έξω από το στάδιο «Κλεάνθης Βικελίδης». Ο νεαρός Αλκιβιάδης δεν είχε ποτέ σχέση με οργανωμένους οπαδούς. Ήταν ένας απλός, αγνός φίλαθλος, που αγαπούσε την ομάδα του, τον Άρη στην προκειμένη περίπτωση. Ο νεαρός Αλκιβιάδης έχασε τη ζωή του για το τίποτα. Έχασε τη ζωή του επειδή σε ορισμένους δεν άρεσε η ομάδα που υποστήριζε. Έχασε τη ζωή του επειδή κάποια απάνθρωπα τέρατα δεν έχουν μάθει να σέβονται τη διαφορετικότητα.

Το φαινόμενο της «τυφλής» οπαδικής βίας δεν είναι των τελευταίων μηνών. Δεν είναι των τελευταίων χρόνων. Είναι ένα φαινόμενο το οποίο μαστίζει διαχρονικά την ελληνικό αθλητισμό. Κανείς όμως μέχρι σήμερα δεν έχει αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά με την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Φταίνε όλοι. Το Κράτος, οι ομάδες, η οικογένεια, οι δημοσιογράφοι, η κοινωνία

Για την οπαδική βία έχουν όλοι μερίδιο ευθύνης. Πρώτα απ’ όλους το Κράτος επειδή δεν έχει τελειώσει τις παραβατικές συμπεριφορές και γιατί δεν έχει νομοθετήσει εξοντωτικές ποινές για τους ανεγκέφαλους. Όταν ένας δράστης γνωρίζει, αισθάνεται ότι η πράξη του θα μείνει ατιμώρητη ή έστω ότι θα τιμωρηθεί για λίγο διάστημα πώς μετά να μην επαναλαμβάνει ασύστολα το έργο του;

Στη συνέχεια, οι ομάδες και οι διοικήσεις τους, που συντηρούν τους συνδέσμους οργανωμένων οπαδών και τους βάζουν σε απόλυτη προτεραιότητα έναντι των υγιών φιλάθλων. Όλοι άλλωστε γνωρίζουν ότι οι σύνδεσμοι οργανωμένων οπαδών αποτελούν τα μεγαλύτερα εκτροφεία της βίας.

Μεγάλη όμως είναι η ευθύνη και της οικογένειας γιατί δεν έμαθε ποτέ στα παιδιά της την αξία της ευθύνης, της γενναιοδωρίας, της ευγνωμοσύνης, της ευγένειας, της αυταπάρνησης και της μεγαλοψυχίας.

Καθοριστικό ρόλο στα φαινόμενα της οπαδικής βίας διαδραματίζουν και οι δημοσιογράφοι. Το γεγονός ότι ορισμένοι εξ αυτών έχουν μετατραπεί σε οπαδούς, ξεχνώντας τον πραγματικό τους ρόλο, είναι πρόβλημα. Όταν ένας δημοσιογράφος λειτουργεί ως όργανο υπεράσπισης της ομάδας που υποστηρίζει κάτι που δεν του επιτρέπει να προβάλει την αλήθεια και να σέβεται τον αντίπαλο, λειτουργεί ως ερέθισμα για κάθε μορφή χουλιγκανισμού.

Το τελευταίο βήμα αφορά την κοινωνία. Μία κοινωνία που προάγει και επιβραβεύει, την βία, την εκδικητικότητα, την μη αποδοχή της διαφορετικότητας, την μαγκιά, τον τσαμπουκά και την λαμογιά, δεν μπορεί να είναι άμοιρη ευθυνών.

Η κατάσταση έχει φτάσει στο μη παρέκει. Άπαντες οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να πάρουν πρωτοβουλίες και να συμβάλλουν στην πάταξη της οπαδικής βίας. Το χρωστούν στον εαυτό τους, στις οικογένειές τους, στα παιδιά τους και στους συνανθρώπους τους. Πολύ περισσότερο το χρωστούν στους γονείς των ψυχών που χάθηκαν άδικα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *