Επιτέλους playoffs και πάλι! Τι ωραίο συναίσθημα να περιμένεις αυτούς τους αγώνες και να ονειρεύεσαι. Η ομάδα έκανε την δουλειά της και εκπλήρωσε τον πρώτο ευρωπαϊκό στόχο που είχε βάλει ο οποίος ήταν η πρόκριση στους 8, ενώ μετά κατέκτησε και το πλεονέκτημα έδρας σαν 2ος, κατακτώντας την καλύτερη θέση που έχει κατακτήσει ελληνική ομάδα μετά και το νέο φορματ της διοργάνωσης. Πλέον, ο επόμενος στόχος δεν είναι άλλος από την πρόκριση στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας και το μυαλό πρέπει να μείνει προσγειωμένο ώστε να περάσουμε την Μονακό.
Η αλήθεια είναι πως προσωπικά αν εξαιρέσουμε την Εφές δεν με ένοιαζε ποια ομάδα θα έρθει καθώς θεωρώ τον Ολυμπιακό φαβορί με όλες τις υπόλοιπες ομάδες από τις θέσεις 6-8. Η πρόκριση είναι στο χέρι της ομάδας και κρίνω πως μπορεί να την πάρει αν μείνει πιστή στο πλάνο της και δεν παρασυρθεί από το άναρχο μπάσκετ της Μονακό. Ομάδες με τέτοιο στυλ μπάσκετ είναι ικανές να σου κλέψουν ένα παιχνίδι αλλά σε μια σειρά αγώνων τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά.
Ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί με τους Γάλλους, αλλά αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα. Να θυμίσω η ομάδα ήταν φαβορί και το 2018 πάλι στον δρόμο για το Βελιγράδι με αντίπαλο την Ζαλγκίρις και την πάθαμε. Ο Ολυμπιακός πρέπει να αποδείξει την ανωτερότητα του στο γήπεδο καθώς δεν θα του χαριστεί τίποτα. Πρέπει να ελέγξει τον ρυθμό και να περιορίσει τον Τζέιμς. Αν το καταφέρει αυτό τότε θα έχει βάλει τις βάσεις για την πρόκριση τη σερβική πρωτεύουσα.
Η ομάδα δείχνει σε καλό φεγγάρι και το ηθικό της είναι στην καλύτερη φάση μετά και την νίκη-πλεονέκτημα απέναντι στον Παναθηναϊκό, την Δευτέρα. Οι παίχτες μας διψάνε για καταξίωση και το ίδιο και ο κόσμος που έκανε υπομονή όσο ποτέ, στήριξε το “μέχρι τέλους” και τώρα δικαιούται να ονειρεύεται. Αλλά πάνω από όλα δικαιούνται όλοι στην ομάδα και φυσικά οι πρόεδροι. Ας ολοκληρωθεί όλη αυτή η φετινή προσπάθεια της ομάδας με την πρόκριση στο φάιναλ φορ όπου εκεί μετά όλα γίνονται και να κάνουμε σε όλους ξεκάθαρο ότι ο Ολυμπιακός επέστρεψε για τα καλά.