Home >> Sports >> Ο άνθρωπος των πέντε Μουντομπάσκετ

Ο άνθρωπος των πέντε Μουντομπάσκετ

Παρά το γεγονός ότι ο Ντανιέλ Σαντιάγκο δεν σταδιοδρόμησε με επιτυχία στο NBA, o γράφων θεωρεί ότι η εξαιρετική παρουσία του στην Ευρώπη σε συνδυασμό με την εντυπωσιακή πορεία του με την εθνική ομάδα του Πουέρτο Ρίκο είναι αρκετή, ώστε να αποτελέσει τη θεματική βάση του παρόντος κειμένου. Από τη θητεία του σε Ιταλία (Βαρέζε Ρούστερς, Λοτομάτικα Ρόμα), ΝΒΑ (Φοίνιξ Σανς, Μιλγουόκι Μπακς), Ισπανία (Ουνικάχα Μάλαγα, Μπαρτσελόνα), Τουρκία (Εφές Αναντολού), Βέλγιο (Σπίρου Σαρλερουά), Αργεντινή (Μπόκα Τζούνιορς) και φυσικά στην πατρίδα του (Βακέρος ντε Μπαγιαμόν, Καπιτάνες ντε Αρεσίμπο, Μετς ντε Γκουινάντο, Κανγκεχέρος ντε Σαντούρσε) και από το ιστορικό ρεκόρ της συμμετοχής σε πέντε Μουντομπάσκετ (1998, 2002, 2006, 2010, 2014) με τη φανέλα των «Μπορίκουας» αναδεικνύεται με σαφή τρόπο η διαχρονικότητα από την οποία χαρακτηρίστηκε η καριέρα του.

Γεννημένος στο Λούμποκ του Τέξας ο Σαντιάγκο ήταν φυσικό να αγωνιστεί στο NCAA. Μετά από περιπετειώδη διαδρομή αποφοίτησε από το Σεντ Βίνσεντ, ενώ είχε ήδη αγωνιστεί στο Πουέρτο Ρίκο με τη Βακέρος ντε Μπαγιαμόν με την οποία είχε κατακτήσει και Πρωτάθλημα (1996). Η ευρωπαϊκή καριέρα του ξεκίνησε από την Ιταλία το 1998. Με την εξαιρετική Βαρέζε κατέκτησε Πρωτάθλημα και Σούπερ Καπ. Την αγωνιστική περίοδο 1999 – 2000 ο χρόνος συμμετοχής του αυξήθηκε κατά πολύ, αλλά η οικονομική κατάσταση της ομάδος ήταν κακή και ως εκ τούτου η αποχώρηση του το καλοκαίρι του 2000 ήταν φυσική εξέλιξη. Με τη φανέλα των Φοίνιξ Σανς η απόδοση του δεν ήταν καλή και το 2002 επέστρεψε στην Ιταλία για χάρη της Λοτομάτικα Ρόμα. Στην «αιώνια πόλη» αγωνίστηκε ως κυρίαρχος σέντερ και αναδείχθηκε καλύτερος μπλοκέρ του Πρωταθλήματος. Το 2003 βρέθηκε στο Μιλγουόκι και ως παίκτης των Μπακς έπαιξε ξανά στο NBA. Ωστόσο, και αυτή η προσπάθεια καθιέρωσης στο κορυφαίο Πρωτάθλημα ήταν αποτυχημένη.

Το καλοκαίρι του 2005 υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την Ουνικάχα Μάλαγα και η απόφαση αυτή αποδείχθηκε ευεργετική για την καριέρα του. Το 2006 υπό τον Σέρτζιο Σκαριόλο η Μάλαγα του – διοπτροφόρου πια – Σαντιάγκο αλλά και των ποιοτικών Σάντσεζ, Μπράουν, Χέρμαν και Γκαρμπαχόσα κατέκτησε το μοναδικό Πρωτάθλημα στην ιστορία της. Στην Ευρωλίγκα της σεζόν 2006 – 2007 η ομάδα της Ανδαλουσίας έπαιξε – προς έκπληξη όλων – στο Final Four της Αθήνας, αλλά η απουσία του Πορτορικανού σέντερ στέρησε από τη Μάλαγα την πιθανότητα της διάκρισης. Τελικώς, κατέλαβε την τρίτη θέση. Στη νότια Ισπανία παρέμεινε μέχρι το 2008 με την εικόνα του να είναι εξαιρετική τόσο στην ACB όσο και στην Ευρωλίγκα.

Σε ηλικία 32 ετών αποκτήθηκε από τη Μπαρτσελόνα και παρά την έντονη αμφισβήτηση δικαίωσε την προσδοκία του Τσάβι Πασκουάλ. Ο ρόλος του ήταν συγκεκριμένος και η απόδοση του – τηρουμένων των αναλογιών – ήταν απολύτως ικανοποιητική. Με σταρ τον σπουδαίο Χουάν Κάρλος Ναβάρο η ομάδα προκρίθηκε στο Final Four του Βερολίνου, αλλά περιορίστηκε στην τρίτη θέση. Βεβαίως, η κατάκτηση του Πρωταθλήματος επί της Ταουγκρές (με τον Σαντιάγκο να μαρκάρει με άνεση τον Σπλίτερ, όπως είχε κάνει και στα PLAYOFFS της Ευρωλίγκας) κατέστησε την σεζόν ως επιτυχημένη. Την επόμενη διετία ο «El Gigante» έπαιξε για την Εφές Αναντολού και την Σπίρου Σαρλερουά. Σε επίπεδο Ευρωλίγκας αγωνίστηκε συνολικώς σε 105 ματς (8,8 π.μ.ο, 4 ρ.μ.ο). Αξίζει να σημειωθεί ότι τα καλοκαίρια έπαιζε στο Πρωτάθλημα του Πουέρτο Ρίκο και συνήθως η ομάδα του κατακτούσε το Πρωτάθλημα (2009, 2010, 2011). Από το 2011 μέχρι το 2015, όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, αγωνίστηκε κατά κύριο λόγο στην πατρίδα του με Καπιτάνες ντε Αρεσίμπο, Κανγκεχέρος ντε Σαντούρσε και Μετς ντε Γκουινάντο αλλά και στην Αργεντινή με τη Μπόκα Τζούνιορς (2012 – 2013).

Πέρα από την επιτυχημένη καριέρα του σε συλλογικό επίπεδο, η πολυετής προσφορά του στην εθνική ομάδα του Πουέρτο Ρίκο συνέβαλε στην εξάπλωση της φήμης του. Ο απολογισμός των πέντε μεταλλίων δεν εντυπωσιάζει με βάση τη διάρκεια της παρουσίας του ως διεθνούς. Ωστόσο, έκτος από το ρεκόρ της συμμετοχής σε πέντε Μουντομπάσκετ, πρέπει να αναφερθεί ότι ήταν παρών στα σημαντικότερα ματς της ιστορίας της χώρας του. Αγωνίστηκε εναντίον των Αμερικανών στην Ολυμπιάδα της Αθήνας συνεισφέροντας στην σπουδαιότερη νίκη της πορτορικανικής ιστορίας (92 – 73), ενώ στο Μουντομπάσκετ της Ινδιανάπολις ήταν πρωταγωνιστής στη νίκη επί της Γιουγκοσλαβίας (85 – 83) σημειώνοντας 31 πόντους…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *