Μετά την ενασχόληση με τον μυθικό Χοσέ Πικουλίν Ορτίζ και τον σπουδαίο Ντανιέλ Σαντιάγκο, ο γράφων επιλέγει να ολοκληρώσει την παρουσίαση των σκληρών Πορτορικανών ψηλών με τον Ραμόν Ρίβας. Ο αντιπαθής στο ευρύ κοινό πάουερ φόργουορντ – σέντερ χαρακτήρισε τη δεκαετία του 1990 με τη φανέλα της Ταουγκρές, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι αποκτήθηκε από την ΑΕΚ το 1997 με εισήγηση του Γιάννη Ιωαννίδη. Ο έμπειρος τεχνικός ήλπιζε να εκμεταλλευθεί τον πολύ σκληρό τρόπο παιχνιδιού του.
Σε ηλικία 18 ετών ο Ραμόν Ρίβας Κοντρέρας είχε ήδη διακριθεί στο Πρωτάθλημα του Πουέρτο Ρίκο (καλύτερος rookie το 1984) και το ταλέντο του έγινε γρήγορα αντιληπτό από το Τεμπλ. Παρά την καλή τετραετία στο NCAA δεν επιλέχθηκε στο ντραφτ, αλλά υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα των Μπόστον Σέλτικς. Ήταν πια ο τρίτος Πορτορικανός NBAer μετά τον θρυλικό Μπατς Λι και τον Χοσέ Πικουλίν Ορτίζ ο οποίος είχε υπογράψει δύο εβδομάδες νωρίτερα με τους Γιούτα Τζαζ. Μετά από έναν χρόνο συνύπαρξης με τον Λάρι Μπερντ και χωρίς να εντυπωσιάσει με την απόδοση του βρέθηκε στην Ισπανία για χάρη της Ταουγκρές.
Στη χώρα των Βάσκων έμελλε να γίνει ιδιαιτέρως αναγνωρίσιμος αλλά και πολύ αντιπαθής. Με την Ταουγκρές κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας το 1995 και αγωνίστηκε για τρία συνεχόμενα χρόνια στον τελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα. Τελικώς, δικαιώθηκε για την εξαιρετική παρουσία του στη διοργάνωση το 1996. Ο τελικός διεξήχθη στην έδρα της Ταουγκρές, ο Ρίβας κυριάρχησε στη ρακέτα (32 πόντοι, 15 ριμπάουντς) και η ομάδα του επιβλήθηκε του ΠΑΟΚ με 88 – 81 παρά την ηρωική αντίσταση του Πρέλιεβιτς (34 πόντοι). Το καλοκαίρι του 1996 αποκτήθηκε από την Μπαρτσελόνα. Η ομάδα κατάφερε να προκριθεί στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, αλλά ο Ολυμπιακός επικράτησε των «Μπλαουγκράνα» με 73 – 58 (ο Ρίβας σημείωσε 6 πόντους). Ωστόσο, η Μπαρτσελόνα διεσώθη εκείνη τη χρόνια κατακτώντας το ισπανικό Πρωτάθλημα.
Το καλοκαίρι του 1997 ο Γιάννης Ιωαννίδης επέλεξε τον Ραμόν Ρίβας με μοναδικό κριτήριο την σκληρότητα του και φαίνεται ότι παρέβλεψε την μέτρια κατάσταση στην οποία είχε βρεθεί αποχωρώντας από την Ταουγκρές. Τον Νοέμβριο του 1997, η επιλογή αποδείχθηκε λανθασμένη και ο Πορτορικανός πάουερ φόργουορντ – σέντερ αποτέλεσε παρελθόν για την ΑΕΚ. Βεβαίως, το 1998 η «Ένωση» κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Μετά την φυγή του από την ΑΕΚ ο βετεράνος πια Ρίβας έπαιξε στην ισπανική Κάσερες και την ιταλική Φαμπριάνο πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση το 1999.
Η σκληρότητα του παιχνιδιού του αποδεικνυόταν θετικότερη σε εθνικό επίπεδο παρά σε επίπεδο συλλόγων. Με την ιστορική ομάδα των κακών «Μπορίκουας» αγωνίστηκε από το 1986 έως το 1996. Στο Μουντομπάσκετ του 1990 το Πουέρτο Ρίκο κατέλαβε την 4η θέση και ο Ρίβας χαράχθηκε στη μνήμη των φίλων του μπάσκετ με το δυναμικό κάρφωμα του στο πρόσωπο του Αλόνζο Μούρνινγκ. Το 1991 ήταν πρωταγωνιστής στην πορεία προς την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Παναμερικανικό Πρωτάθλημα στον ημιτελικό αγώνα του οποίου το Πουέρτο Ρίκο επικράτησε των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής με 73 – 68. Το ελληνικό κοινό θυμάται και την πάλη με τον Ευθύμη Ρεντζιά στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι (έκτος από πονηρία) διέθετε και πολύ καλό σουτ από μέση απόσταση.