Στο σημερινό άρθρο πρόκειται να διασταυρωθούν δυο διαφορετικά συναισθήματα και απόψεις που αφορούν μεν δυο διαφορετικά τμήματα αλλά με κοινό παρονομαστή το όνομα του Ολυμπιακού. Από την μια έχουμε την πολύ μεγάλη νίκη του μπασκετικού Ολυμπιακού μέσα στην έδρα της Μπαρτσελόνα, μια εκ των φετινών φαβορί και πιο πλουσίων ομάδων της διοργάνωσης και από την άλλη τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακού που ευρωπαϊκά αγνοείται εδώ και 12 παιχνίδια.
Ας ξεκινήσουμε όμως με την μπασκετική νίκη. Ένα διπλό στην Βαρκελώνη είναι πάντα πολύ σημαντικό γιατί λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν ότι δεν θα περάσουν πολλές ομάδες από το Παλάου και το ότι ο Ολυμπιακός κατάφερε να είναι μια από αυτές είναι πολύ σημαντικό τόσο για τον ίδιο όσο και για τους αντιπάλους του. Για τον ίδιο είναι ξεκάθαρα σημαντικό λόγω ψυχολογικού παράγοντα ενώ στέλνει και ένα μήνυμα και στους αντιπάλους του πως και φέτος ο θρύλος θα συμπεριλαμβάνεται εξίσου στα φαβορί της διοργάνωσης για την πρόκριση στο φάιναλ φορ.
Σίγουρα, είναι πρώτη αγωνιστική και τα μεγάλα λόγια δεν οδήγησαν ποτέ πουθενά από τόσο νωρίς, αλλά δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε το ολοκληρωτικό μπάσκετ της ομάδας και την φοβερή συγκέντρωσης της (δείτε απλά τα πόσα λίγα λάθη έκανε και το 25/25 βολές!). Η ομάδα δείχνει αυτή την στιγμή σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι, παίχτες μπαίνουν, παίχτες βγαίνουν αλλά το πλάνο παραμένει το ίδιο, όλοι έχουν αφομοιώσει τους ρόλους τους και όλα δείχνουν να βγαίνουν πολύ φυσικά. Η ομάδα κατάφερε να βρει σκορ σε 2 αντεπιθέσεις της Μπαρτσελόνα και δεν “πελάγωσε” όπως ίσως να συνέβαινε άλλες χρονιές, ο Ολυμπιακός έχει πολύ ταλέντο επιθετικά ενώ και αμυντικά βγάζει την ίδια σκληράδα που μας έχει συνηθίσει τόσα χρόνια. Φοβερή ρακέτα και πολύ καλό σουτ από τις θέσεις 3-4 (όσο έπαιξαν μαζί Πίτερς-Βεζένκοφ) και άριστη δημιουργία από το 1-2. Τώρα βέβαια θα υπάρξουν και αυτοί που θα σταθούν στο ότι οι Καταλανοί αγωνίστηκαν χωρίς τον Μίροτιτς και τον Κούριτς, δεκτό θα πω εγώ, σημαντικές απουσίες, ειδικά του Μίροτιτς, αλλά πόσες και πόσες φορές ο Ολυμπιακός έχει δώσει αντίστοιχα μεγάλα παιχνίδια με εξίσου σημαντικές απουσίες και τα έχει κερδίσει; Πόσες και πόσες φορές έχει χτυπήσει η ατυχία την πόρτα αυτής της ομάδας; Και προσέξτε ο Ολυμπιακός λόγω μπάτζετ δεν είχε την ευχέρεια να έχει πάντα ισάξιους παίχτες σε κάθε θέση όπως πχ η Μπαρτσελόνα. Αν η Μπαρτσελόνα με το μπάτζετ που έχει εξαρτάται τόσο πολύ από τον Μίροτιτς και τον κάθε Μίροτιτς τότε έχει κάνει κάτι πολύ λάθος στον σχεδιασμό της ομάδες του ο Γιασικεβίτσιους.
Κλείνοντας το μπασκετικό κομμάτι, όπως έγραψα και πιο πάνω ο Ολυμπιακός έστειλε χθες ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Δεν κερδίσαμε ούτε στο τελευταίο σουτ, ούτε λόγω κάποιου διαιτητικού σφυρίγματος, ούτε λόγω αφύσικης αστοχίας του αντιπάλου. Ο Ολυμπιακός νίκησε κατά κράτος τους Καταλανούς μέσα στην έδρα τους και πλέον αυτό που όλοι ελπίζουμε να υπάρχει στην ομάδα είναι υγεία στο σώμα και στο μυαλό και πραγματικά το ταβάνι μας φέτος θα είναι πάνω από τον ουρανό.
Πάμε στο ποδόσφαιρο τώρα. Δυστυχώς η ομάδα δείχνει ότι δεν μπορεί. Πώς να μπορέσει άλλωστε όταν οι περισσότεροι καλοί παίχτες που ήρθαν δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην Ευρώπη, ενώ δεν έχουν κάνει καν προετοιμασία με τους τωρινούς τους συμπαίκτες. Πώς να μπορέσουν όταν έχουν προπονηθεί κάτω από τις οδηγίες τριών διαφορετικών προπονητών σε 4 μήνες; Πώς να μπορέσουν όταν δεν έχει υπάρξει από την αρχή του καλοκαιριού μια σταθερή ενδεκάδα; Τα λάθη φέτος τα έχουμε πει σε αρκετά άρθρα και γενικότερα έχουν ειπωθεί και σε συζητήσεις μεταξύ φιλάθλων. Ο Ολυμπιακός την παρούσα στιγμή δεν είναι για ευρωπαϊκούς αγώνες. Δεν μπορεί να θες να είσαι αξιοπρεπής στο Γιουρόπα Λιγκ και να φέρνεις 10 παίχτες τέλη Αυγούστου με μέσα Σεπτέμβρη. Δεν μπορεί να θες να είσαι αξιοπρεπής στην Ευρώπη και να έχεις 40 παίχτες ρόστερ εκ των οποίων πολλοί απλά δεν κάνουν. Εντάξει, λογικό μια χρονιά να μην πηγαίναμε καλά ευρωπαϊκά, αλλά είναι κρίμα γιατί όντως ήρθαν αξιοπρεπείς παίχτες έστω και στο τέλος και αυτό είναι που κάνει ένα φίλαθλο ή οπαδό να τρώγεται είναι το ότι αν είχαν έρθει λίγο νωρίτερα και δεν είχε χαθεί και χρόνος με τον μαθητευόμενο μάγο Κορμπεράν, ίσως να ήμασταν πιο ανταγωνιστικοί σε έναν όμιλο που μόνο δύσκολο δεν τον λες.
Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα. Το να δεχτείς τρία γκολ στην έδρα σου σε ανταγωνιστικό επίπεδο με καλή ομάδα, δεν είναι κακό. Το να συνηθίζεις όμως στην ήττα και γενικά στην 3αρα, δεν αρμόζει στην ιστορία του συλλόγου που σε αυτό το γήπεδο έχει υποτάξει Γιουνάιτεντ, Μίλαν, Ατλέτικο, Μπενφίκα, Ρεάλ, Λίβερπουλ, Άρσεναλ, Γιουβέντους και δεν έχει ηττηθεί από ομάδες όπως η Τσέλσι, η Τότεναμ και η Μπαρτσελόνα (και όχι τόσο παλιά). Ο Ολυμπιακός δεν έχει νίκη σε 12 ευρωπαϊκά παιχνίδια του. Στο Καραϊσκάκης δε, τα αποτελέσματα του είναι με Ατάλαντα 3αρα, με Μακάμπι 4αρα, με Απόλλων και Σλόβαν ισοπαλίες, με Φράιμπουργκ και Κάραμπαγκ 3αρες και από τον Ολυμπιακό να κάνουν δηλώσεις πριν λίγες μέρες για ευρωπαϊκούς τελικούς. Ο κόσμος δεν είναι ηλίθιος, θέλει ειλικρίνεια, μια δήλωση του στιλ “κάναμε λάθη φέτος και αργήσαμε στον σχεδιασμό, όποτε στοχεύουμε πια την επόμενη χρονιά” θα ήταν αξιοπρεπέστατη και θα περιόριζε και την γκρίνια του κόσμου που στηρίζει την ομάδα. Πραγματικά, δέχομαι ότι στο ματς με την Κάραμπαγκ παίξαμε καλά, ή έστω καλύτερα από ότι έχουμε συνηθίσει φέτος, αλλά όταν το κοντέρ γράφει πάλι τρία, τι θετικό σχόλιο να κάνεις και ποια θετική εικόνα να κρατήσεις.
Πρέπει να γίνει ένα ξεκαθάρισμα στόχων. Για εμένα η ομάδα πρέπει να δώσει ότι έχει και δεν έχει ακόμα στην Ευρώπη για το Κόνφερενς, και ό,τι γίνει, αν βγούμε 4οι βγήκαμε, δεν θα σκάσουμε για μια αποτυχημένη ευρωπαϊκά χρονιά μετά από σχεδόν μια 15ετια αξιοπρόσεκτων συμμετοχών, αλλά να στρωθούν όλοι μετά και την διακοπή για το Μουντιάλ, να βρουν τους ρόλους τους και να σκεφτεί ο Μίτσελ τι θέλει να κάνει ώστε όταν επιστρέψουν από την διακοπή να παίξουν ΜΠΑΛΑ. Δεν μας νοιάζει ούτε αν θα πάρουμε το πρωτάθλημα, μας νοιάζει να βγάζει υγεία η ομάδα και όταν αρχίζει να το κάνει αυτό τότε όλα μπορούν να αλλάξουν. Όσο οι παίχτες γκρινιάζουν μεταξύ τους (σε τουλάχιστον τρία πλάγια άουτ με την Κάραμπαγκ, ο παίχτης που έκανε το πλάγιο αγανακτούσε, εμφανώς, με κινήσεις που δεν έκαναν οι συμπαίκτες του) η υγεία δεν θα έρθει και αυτό πρέπει πρώτα να δουλέψει ο Μίτσελ και μετά στην διακοπή να φτιάξει έναν Ολυμπιακό που να ταιριάζει με το όνομα και την ψυχοσύνθεση των φιλάθλων, το έχει ξανακάνει και πιστεύουμε σε αυτόν. Πρέπει να ξαναγίνει “τρόμος” η ομάδα και όχι αυτό που βλέπουμε τώρα.