Home >> Sports >> Το Ευρωμπάσκετ των πολιτικών καταστάσεων

Το Ευρωμπάσκετ των πολιτικών καταστάσεων

Με αφορμή τη διεξαγωγή του Ευρωμπάσκετ του 2022, εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία, ο γράφων επιλέγει να ασχοληθεί με το Ευρωμπάσκετ του 1995 το οποίο διεξήχθη στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της εμφύλιας σύγκρουσης στην Γιουγκοσλαβία. Η ποιότητα των παικτών εκείνης της διοργάνωσης θεωρείται κορυφαία, αλλά, δυστυχώς, το συγκεκριμένο τουρνουά έχει χαραχθεί στην μνήμη των φίλων της καλαθοσφαίρισης και για την κάκιστη διαιτησία (κυρίως στην τελική φάση της διοργάνωσης) αλλά και για την χρησιμοποίηση του μπάσκετ για την προώθηση πολιτικών συμφερόντων.

Ο αριθμός των 14 ομάδων μοιάζει πολύ μικρός για το νεότερο αναγνώστη τον οποίο θα παραξένευε και η τελική κατάταξη. Ο σύγχρονος φίλαθλος έχει συνηθίσει την μετριότητα της Λιθουανίας και, ιδιαιτέρως, της Κροατίας και τη δυναμική της Φινλανδίας (την Κυριακή, επικράτησε της Κροατίας με απόλυτο πρωταγωνιστή τον Μάρκανεν), αλλά το 1995, Λιθουανία και Κροατία ήταν στο βάθρο (στη 2η και την 3η θέση αντιστοίχως) και η σκανδιναβική χώρα κατετάγη 13η. Η ανάλυση των ρόστερ της νικήτριας Νέας Γιουγκοσλαβίας (Σερβίας και Μαυροβουνίου) του Ντούσαν Ίβκοβιτς και των ομάδων των Βλάντας Γκαράστας και Αλεξάνταρ Πέτροβιτς προκαλεί δέος. Η ομάδα της Νέας Γιουγκοσλαβίας παρατάχθηκε με σταρς, όπως ο Βλάντε Ντίβατς, ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς, ο Ντέγιαν Μποντίρογκα, ο Σάσα Τζόρτζεβιτς και ο Ζάρκο Πάσπαλι. Η Λιθουανία στηρίχθηκε στον πολυτιμότερο παίκτη και πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης Σαρούνας Μαρτσουλιόνις και στον εμβληματικό και πρώτο ριμπάουντερ του τουρνουά Άρβιντας Σαμπόνις αλλά και σε παίκτες όπως ο Αρτούρας Καρνισόβας και οι πρώην Σοβιετικοί διεθνείς Ρίμας Κουρτινάιτις και Βαλτεμάρας Χομίτσιους. Η Κροατία βασίστηκε στους συνήθεις πρωταγωνιστές Τόνι Κούκοτς και Ντίνο Ράτζα και βεβαίως στους Στόγιαν Βράνκοβιτς, Άριαν Κόμαζετς και Βέλιμιρ Περάσοβιτς.

Όσο αφορά την κακή όψη του νομίσματος, η διαιτησία, πιθανώς, καθόρισε τον τελικό νικητή. Στην εποχή κατά την οποία το μπάσκετ παιζόταν με δύο παίκτες ρακέτας και με ένα σουτέρ, η κρίση των διαιτητών ήταν εύκολο να διαμορφώσει μία κατάσταση. Στον ημιτελικό μεταξύ της γηπεδούχου Ελλάδος και της Νέας Γιουγκοσλαβίας η εύνοια υπέρ των «πλάβι» επέφερε των αποκλεισμό της ομάδας των Γιαννάκη – Φασούλα και πυροδότησε αντιπαράθεση πολιτικής φύσεως. Στον τελικό το ελληνικό κοινό δεν χάρηκε με τη νίκη των Γιουγκοσλάβων, ενώ κατά τη διάρκεια του αγώνα φώναζε με πάθος υπέρ των Λιθουανών και αποδοκίμαζε με ένταση τη διαιτησία η οποία και σ΄ αυτό το ματς ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς θεώρησε λανθασμένη την απόφαση των Ελλήνων φιλάθλων να υποστηρίξουν τη Λιθουανία, διότι το νεοσύστατο Λιθουανικό κράτος ήταν φιλικό προς το Κράτος των Σκοπίων το οποίο είχε ήδη διεκδικήσει το όνομα «Μακεδονία». Στο αγωνιστικό σκέλος του τελικού η επίδοση των 41 πόντων (με εννέα τρίποντα) του Τζόρτζεβιτς χάρισε στην ομάδα του τη νίκη (96 – 90) και το χρυσό μετάλλιο παρά την συγκλονιστική αντίσταση των Λιθουανών του Μαρτσιουλιόνις (32 π.). Η ομάδα των Σερβομαυροβούνιων ήταν εξαιρετική, αλλά η ηθική υπόσταση δεν ήταν ανάλογη της κλάσης των παικτών και αποδείχθηκε από πλήθος θλιβερών περιστατικών. Στο μικρό τελικό, η Κροατία με πρωταγωνιστή τον Μρσιτς (20 π.) νίκησε την Ελλάδα με 73 – 68 και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.

Η πολεμική ατμόσφαιρα της εποχής επηρέασε τη διοργάνωση και σαφώς κατέστησε το μπάσκετ ως πεδίο σύγκρουσης πολιτικών συμφερόντων. Η αντίθεση με την κατά το δυνατό πολιτισμένη ατμόσφαιρα της εποχής μας είναι έκδηλη. Βεβαίως, ο ισχυρότερος στο παρασκήνιο ευνοείται πάντοτε και μένει να φανεί πως η συνθήκη αυτή θα καθορίσει την έκβαση του τρέχοντος Ευρωμπάσκετ.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *