Home >> Sports >> Τώρα αρχίζουν τα ωραία

Τώρα αρχίζουν τα ωραία

Επιστροφή στους τίτλους για τον Ολυμπιακό μας, λοιπόν, ένας τίτλος που έλειπε πολύ από την ομάδα μας και παρότι είναι ο μικρότερος σε αξία από όσους θα θέλαμε, είναι εξίσου σημαντικός καθώς είναι η “υπογραφή” της επιστροφής της ομάδας εκεί που της αξίζει. Ο Ολυμπιακός πέρασε δύο δύσκολα χρόνια εκτός της μεγάλης κατηγορίας καθώς επέμενε στο “μέχρι τέλους” και από ότι βλέπουμε σιγά σιγά ανταμείβεται. Η ομάδα παίζει ωραίο μπάσκετ, ναι μεν έχει σκαμπανεβάσματα όπως όλοι, αλλά μπαίνει Μάρτιος και ήδη κατακτήσαμε τον πρώτο τίτλο της σεζόν, ενώ ο 2ος στόχος που είναι η 8αδα φαίνεται να πραγματοποιείται. Αλλά πάμε να τα δούμε ένα ένα.

Ο Ολυμπιακός στον τελικό κυπέλλου ήταν συνολικά καλύτερος από τον Παναθηναϊκό, εκτός του δεύτερου δεκαλέπτου. Το μπάσκετ όμως που παίξαμε στο 4ο δεκάλεπτο είναι φοβερό και ειδικά στην άμυνα. Το να κρατάς τον αντίπαλο σου στους μηδέν πόντους, σχεδόν, (6 πόντοι όλοι από βολές) είναι μεγάλο επίτευγμα και πρέπει να απονεμηθούν τα εύσημα τόσο στο τεχνικό team όσο και φυσικά στους παίχτες. Αυτή την φορά δεν του βγήκαν και του Παναθηναϊκού τα σουτ από τα 8-10 μέτρα και όπως ήταν φυσικό επόμενο η παρτίδα έγραψε Ολυμπιακός. Συγχαρητήρια, επίσης, στην αρμόδια αρχή για την διοργάνωση καθώς επιτέλους ένας τελικός κυπέλλου ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό έγινε υπό εξαιρετικές συνθήκες.

Συνεχίζοντας με τον επόμενο στόχο τώρα αυτός δεν είναι άλλος από την νίκη επί της Αρμάνι. Μια νίκη κατά των Ιταλών θα σημάνει αυτόματα και είσοδο στην οχτάδα, καθώς ναι μεν όλα γίνονται στις επόμενες 10 αγωνιστικές αλλά δεν έχουμε και τόσο δύσκολο πρόγραμμα μετά ώστε να χάσουμε όλο το έδαφος που έχουμε καλύψει έως τώρα. Αν καταφέρουμε και νικήσουμε την Μιλάνο θα έρθουμε έτσι και ένα βήμα πιο κοντά στο πλεονέκτημα έδρας και τότε εκεί μιλάμε για άλλες συνθήκες και όνειρα. Αλλά ένα ένα θα γίνουν. Υγεία να έχει η ομάδα και όλα τα αλλά έρχονται.

Υ.Γ.1. Μακάρι να ισχύουν τα δημοσιεύματα για πρόθεση της διοίκησης για πρόωρη ανανέωση σε Φαλ, Ουόλκαπ και Ντόρσεϊ. Ειδικά για τον τελευταίο είναι επιτακτική ανάγκη γιατί Έλληνα, σε τέτοια ηλικία δεν βρίσκεις.

Υ.Γ.2. Θα ήθελα να έβλεπα τον Σπανούλη να σηκώνει και αυτός αυτή την κούπα. Δεν θα χωνέψω ποτέ ότι αυτός ο παίχτης σταμάτησε χωρίς να κατακτήσει έναν ακόμα τίτλο σαν τελευταία παράσταση.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *