Τα Χριστούγεννα δεν είναι εποχή, είναι συναίσθημα! Έτσι περνάω κι εγώ τα δικά μου και αγαπημένε μου αναγνώστη είμαι σίγουρη πως κι εσύ το ίδιο κάνεις.
Κλείνω τα μάτια και τα Χριστούγεννα έχουν γεύση αγάπης με επίγευση ευτυχίας. Κλείνω τα μάτια και επιστρέφω εκεί… Κάτω από το δέντρο μαζί με τον αδελφό μου να ρωτάει πώς θα περάσει ο Άγιος Βασίλης στο σπίτι μας, μιας και δεν έχουμε τζάκι. Σωστή απορία, η οποία μας προβλημάτιζε μέχρι την Πρωτοχρονιά που τελικά, παρά τα παραπάνω κιλάκια του, εντέλει, χώρεσε από μια χαραμάδα στο παράθυρο.
Τα λαμπιόνια στο φυσικό -ναι έχω προλάβεις εποχές που είχαμε φρέσκο- έλατο άναβαν και έσβηναν με ρυθμό και το κάτω μέρος του δέντρου ήταν το καλύτερο καταφύγιο. Ενώ το «Πολικό Εξπρές» ήταν το απόλυτο κόλλημα. Μην ακούσω κανέναν να πει, σαν το «Μονος στο σπίτι» δεν έχει…Πάει αυτό πάλιωσε.
Κάθε Χριστούγεννα εκτός από τα γλυκά – ο,τι είναι νόστιμο παχαίνει, απλά ενημερώνω- σίγουρα περιμένεις και τα δώρα κάτω από το δέντρο. Εκτός αν είσαι ο αδελφός μου, ο οποίος κατάφερε να αλλάξει ακόμα και το δώρο που ήταν για εκείνον, με την καλύτερη δικαιολογία. «Αααα ο Άγιος Βασίλης δεν κατάλαβε, πρέπει να το πάμε πίσω στο εργαστήριο».
Ποιος από μας δεν θα ήθελε να γύρισε πίσω τον χρόνο να γίνει παιδί και να ανοίξει ξανά τα δώρα κάτω από το δέντρο, κοιτώντας το νέο έτος με χαμόγελο; Ας ζήσουμε λίγο το παραμύθι, την αλήθεια την ξέρουμε όλοι. Βάλε τα καλά σου και ζήσε την μαγεία… Και που ‘σαι πριν κοιμηθείς βάλε ένα γλυκό δίπλα στο δέντρο (μπορεί να τον καλοπιάσεις και να σου φέρει ο,τι ζήτησες).
Υ.Γ. 1 Μην ξεχάσεις το γάλα (θα διψάει ο άνθρωπος, τόσο δρόμο κάνει στο έλκηθρο).
Υ.Γ. 2 Ζήσε την μαγεία, υποδέξου το 2020 με χαμόγελο.
Υ.Γ.3 Άσε την γκρίνια στην άκρη και θα ακούσεις το καμπανάκι να χτυπάει (Εσύ που έχεις δει το «Πολικο Εξπρές»…ξέρεις).