Απ’ τις σελίδες των βιβλίων στα θεατρικά σανίδια

Απ’ τις 25 του Γενάρη ανεβαίνουν στην σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά τ’ “Ανεμοδαρμένα ύψη” σε διασκευή και σκηνοθεσία του Γιάννη Καλαβριανού.

Μ’ αφορμή την παράσταση αυτήν το “ΟΟΤΒ” και η Νίκη Συρίγου έκαναν μια μικρή αναδρομή και σάς παρουσιάζουν μερικές παραστάσεις που βασίστηκαν στην μεταφορά βιβλίων της παγκόσμιας λογοτεχνίας με κλασικά έργα αλλά κι άλλα περισσότερο σύγχρονα!

Ας ξεκινήσουμε απ’ την… “αφορμή”!

Ανεμοδαρμένα Ύψη – Έμιλι Μπροντέ

Μπορούσε μια κοπέλα να έχει γράψει ένα τέτοιο βιβλίο; Πολλοί αναγνώστες έθεσαν αυτό ακριβώς το ερώτημα, αφού διάβασαν τ’ “Ανεμοδαρμένα Ύψη” της Έμιλι Μπροντέ, όχι μόνο στην εποχή της αλλά κι αργότερα.

Ένα σκοτεινό, παθιασμένο, αγωνιώδες κι άκρως συναρπαστικό αφήγημα που εκτυλίσσεται στην καρδιά της βικτοριανής Αγγλίας, στις άγριες ερημιές του βορρά, σε τόπους στοιχειωμένους. Ένας λυσσαλέος έρωτας κυριαρχεί, αυτός ανάμεσα στην τρυφερή, μα κι ατίθαση, επαναστατική Κάθριν, και στον απόκοσμο, τραχύ Χίθκλιφ, με τα φαντάσματα των δύο εραστών να κατατρύχουν όσους επισκέπτονται τους τόπους τους.

Η σύγκρουση ανάμεσα στον πολιτισμό (με την καταπίεση και την υποκρισία του, αλλά και την δική του βία) και στην ανεξέλεγκτη φύση είναι, επίσης, ένα άλλο σημαντικό στοιχείο του μυθιστορήματος, τ’ οποίο φαίνεται να βρίσκεται πιο μπροστά απ’ την εποχή του. Όταν, μάλιστα, πρωτοκυκλοφόρησε, στα μέσα του 19ου αιώνα, προκάλεσε πολλές συζητήσεις και διαφωνίες, σόκαρε και τάραξε τα νερά. Σήμερα, όμως, θεωρείται ένα αδιαφιλονίκητο κλασικό ανάγνωσμα μ’ έναν ανέλπιστα μοντέρνο, νεοτερικό αέρα να το διαπερνά.

Τ’ “Ανεμοδαρμένα Ύψη” είναι η άγρια και γεμάτη πάθος ιστορία της, σχεδόν, δαιμονικής αγάπης μεταξύ της Κάθριν Έρνσω και του Χήθκλιφ. Η δράση του μυθιστορήματος είναι χαοτική και βίαια, αλλά η ολοκληρωμένη σύνθετη δομή του, οι γλαφυρές περιγραφές του θυελλώδους και μοναχικού αγγλικού τοπίου του Γιόρκσαϊρ και η ποιητική μεγαλοσύνη του οράματος της Έμιλι Μπροντέ συνδυάζονται έτσι ώστε το βιβλίο ν’ αποκτήσει το βάθος και την απλότητα μιας αρχαίας τραγωδίας.

Τούτο τ’ αριστούργημα, που γράφτηκε από μία κοπέλα εικοσιεφτά ετών και δημοσιεύτηκε ένα χρόνο πριν απ’ το θάνατό της, στα τριάντα της χρόνια, στέκεται, ίσως, ως ένα απ’ τα, πλέον, πρωτότυπα έργα της αγγλικής γλώσσας και της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Εξ ου κι ενέπνευσαν ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, μιούζικαλ, μπαλέτα, όπερες, σκετς απ’ τους Μόντι Πάιθον αλλά και τραγούδια απ’ την Κέιτ Μπους.

Τρίτο στεφάνι – Κώστας Ταχτσής

Δεν μπορώ, όχι, δεν μπορώ να την υποφέρω, πια!… Τι πληγή είν’ αυτή που μού ‘στειλες, θε μου; Τι αμαρτίες έχω κάνει, για να με τιμωρείς τόσο σκληρά; Ως πότε θα την έχω στην καμπούρα μου; Ως πότε θα ‘μαι υποχρεωμένη να την ανέχομαι, να βλέπω την μούρη της, ν’ ακούω την φωνή της, ως πότε; Δε θα βρεθεί, επιτέλους, κανένας στραβός χριστιανός να την πάρει, ν’ απαλλαγώ απ’ αυτό το έκτρωμα της φύσεως, που μ’ άφησε ο πατέρας της, για να μ’ εκδικηθεί – που χαΐρι και προκοπή να μη δουν εκείνοι που δε μ’ άφησαν να κάνω την έκτρωση!…

Δύο ηρωίδες εκρηκτικές, δυναμικές, π’ αγωνιούν, αγαπούν με πάθος, υποφέρουν σπαρακτικά και την ίδια στιγμή γελούν απ’ τα βάθη της ψυχής τους, ξεδιπλώνοντας μπροστά μας μια παλέτα ανάμεικτων συναισθημάτων που ζωγραφίζει την ίδια την ζωή. Μάς μεταφέρουν σε μιαν άλλη εποχή, την στιγμή που γεννιόταν η σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, ενώ ο χαρακτήρας των ηρωίδων θα μπορούσε να είναι βγαλμένος απ’ αρχαία ελληνική τραγωδία. 

Οι μάγισσες της Σμύρνης – Μάρα Μεϊμαρίδη

Σμύρνη 1887. Η Κατίνα είναι μια έξυπνη κι αδίστακτη Σμυρνιά. Στους φτωχομαχαλάδες, όπου ζει, γνωρίζει την Αττάρτη, μια Τούρκα, που την μυεί στην μαγεία. Κανένα εμπόδιο δεν σταματάει, πλέον, μια μάγισσα, κι η Κατίνα βάζει μπρος ν’ ανέβει ψηλά. Ερωτικά φίλτρα, μπουγιούμ, λιώματα και μαγικά αποδεικνύονται αλάνθαστα… Καταφέρνει να πάρει 4 άντρες, τον έναν καλύτερο απ’ τον άλλον, τον έναν πλουσιότερο απ’ τον άλλον. Ανεβαίνοντας όλο και πιο ψηλά στο ράγκο (κοινωνική τάξη), η Κατίνα ανακατεύεται στις δουλειές τους και κουμαντάρει άξια τα εμπόρια, τις μπάνκες, τα καπνά, φτάνοντας μια μέρα να διαφεντέψει και την ίδια την Σμύρνη. Οι γραφές της, τα ξόρκια και τα μαγικά βρέθηκαν σ’ ένα σκονισμένο μπαουλάκι, 100 χρόνια μετά, στο σπίτι της Αίγινας.

Νίκη – Χρήστος Χωμενίδης

Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που βρέφος 70 ηµερών το συνέλαβαν και το έστειλαν εξορία στις Κυκλάδες.

Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που –στην διάρκεια της Κατοχής και του Εµφυλίου– η οικογένειά του κόπηκε στα δύο, όµως εκείνο δεν έπαψε στιγµή ν’ αγαπάει κανέναν τους.

Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που –όταν γεννήθηκε– ο πατέρας του ήταν “ο ηρωικός αρχηγός των εργατών” και –όταν µεγάλωσε– έγινε “ο προδότης της εργατικής τάξης”. Κι ας µην είχε προδώσει τίποτα απ’ ό,τι πίστευε.

Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που πέρασε όλη του την εφηβεία στην βαθιά παρανοµία. Κλεισµένο σ’ ένα σπίτι, µε ψεύτικο όνοµα, χωρίς να πηγαίνει στο σχολείο, χωρίς να κάνει παρέες. Γιατί ήξερε πως, εάν οι Αρχές ανακάλυπταν ποιοι ήταν οι γονείς του, θα τούς εκτελούσαν.

Και, όταν επέστρεψε στην ελευθερία, το κορίτσι εκείνο ερωτεύτηκε παράφορα, κόντρα στην θέληση και στην ανοχή της οικογένειάς του.

Το κορίτσι λεγόταν Νίκη. Και ήταν η µάνα µου. (Αυτό, όµως, έχει τη λιγότερη σηµασία.)

Η ζωή της Νίκης είναι η ζωή όλων των παιδιών που έρχονται στον κόσµο µ’ ένα βαρύ φορτίο στους ώµους, δεν τ’ απαρνιούνται, ούτε, όµως, τ’ αφήνουν να τα λυγίσει.

Οι άνθρωποι της “Νίκης” είναι η Ιστορία της Ελλάδας στον 20ό αιώνα.

Μεγάλη Χίμαιρα – Μίτια Καραγάτσης (Δημήτρης Ροδόπουλος)

“Η μεγάλη χίμαιρα” είναι ένα λεπτομερές ψυχογράφημα.

Ο συγγραφέας καταπιάνεται μ’ έναν γυναικείο χαρακτήρα και τον αναλύει συστηματικά. Η ιστορία της Μαρίνας, μιας νεαρής Γαλλίδας που ερωτεύεται, παντρεύεται κι ακολουθεί τον άνδρα της στην Σύρα, στο πατρικό του σπίτι της Επισκοπής. Εκεί ζει κάτω απ’ τον βαρύ, αποδοκιμαστικό ίσκιο της πεθεράς της. Καθώς η Μαρίνα συνδέει την τύχη της με τα βαπόρια του άνδρα της, κάθε ψυχική της αναταραχή έχει περίεργες συνέπειες πάνω στη ζωή τους. Όταν έρχεται η οικονομική καταστροφή που είναι συνδεδεμένη με την ψυχική φθορά της ηρωίδας, τότε όλα μπαίνουν στο φαύλο κύκλο του έρωτα και του θανάτου.

Γιούγκερμαν – Μίτια Καραγάτσης (Δημήτρης Ροδόπουλος)

Μυθιστόρημα συναρπαστικό, ο «Γιούγκερμαν» είναι ένα απ’ τα πιο πολυδιαβασμένα πεζογραφήματα της νεοελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής. Η ζωή και οι περιπέτειες του Βασίλη Κάρλοβιτς Γιούγκερμαν -γόνου μιας πλούσιας φινλανδικής οικογένειας- που έχει πάρει τον δρόμο του γλεντιού, του ποτού, του χαρτοπαίγνιου, της απάτης και του εκβιασμού, και που η ρώσικη επανάσταση κι άλλα γεγονότα τον οδηγούν ως το τόπο μας. Στην Ελλάδα, ενώ σκοπεύει να εξακολουθήσει την ύποπτη δράση του, προσλαμβάνεται σε μια τράπεζα, γίνεται ανώτατος υπάλληλός της και καταλήγει οικονομική προσωπικότητα μεγάλης ολκής -πλουσιότατος, ισχυρός, πλην δυστυχισμένος.

Απ’ τα ελκυστικότερα κείμενα του Καραγάτση -του συγγραφέα που η κριτική χαρακτήρισε “παραμυθά από ράτσα”- ο “Γιούγκερμαν” δεν θ’ αφήσει τον αναγνώστη του ν’ ανασάνει ούτε στιγμή!

Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια – Στράτης Μυριβήλης

“Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια” δημοσιεύτηκε σε μέρη στην εφημερίδα “Καθημερινή” την περίοδο 1931 – 1932, ενώ το 1933 κυκλοφόρησε ολοκληρωμένο σε βιβλίο.

Αποτελεί συνέχεια του μυθιστορήματος “Η ζωή εν τάφω”. Θέμα του είναι η περίοδος 1917 – 1922 και οι συνέπειες του πολέμου για τους ήρωές του. Ο Λεωνής Δρίβας γυρίζει απ’ τον πόλεμο της Μικρασίας στην Μυτιλήνη κι ερωτεύεται την δασκάλα Σαπφώ, χήρα του φίλου του που σκοτώθηκε στο πόλεμο, ενώ απ’ την άλλη ο σεβασμός που τρέφει στην μνήμη του φίλου του τού δημιουργεί αναστολές.

Κατερίνα – Αύγουστος Κορτώ

Η ιστορία μου αρχίζει απ’ το τέλος -το δικό της και το δικό μου.
Έτσι ξεκινά το “Βιβλίο της Κατερίνας”, μιας γυναίκας που πάλεψε μια ζωή με την ψυχική αρρώστια, και που, αν και νικήθηκε, έζησε και μεγαλούργησε ταπεινά χάρη στην αγάπη.
Μια οικογενειακή σάγκα γεμάτη ζοφερά μυστικά και θανάσιμες ενοχές, ένα βιβλίο μυστηρίου γύρω από έναν αδιανόητο φόνο και τα δυο του θύματα και μια κατάδυση σε μια ψυχή που συγκλονίζει με το φως και το σκοτάδι της.

Μάς λέει η Κατερίνα:
Αυτό το βιβλίο δεν έχει σκοπό να πληγώσει κανέναν, εκτός απ’ αυτούς που θα το διαβάσουν.
Αυτό το βιβλίο, θα πουν, είναι γεμάτο ψέματα κακοήθειες, ανακρίβειες, παραχάραξη της οικογενειακής μας ιστορίας από ένα μυαλό χολωμένο κι άρρωστο, που γυρεύει εκδίκηση για τον θάνατο που μόνο του επέλεξε.
Ωστόσο, εμένα αυτή είναι η αλήθεια μου κι από κει και πέρα ο καθείς ας διαλέξει την λήθη που τού ταιριάζει, που τον ανακουφίζει έτσι είναι αν έτσι νομίζουνε.
Αυτό το βιβλίο με διαλύει.
Αυτό το βιβλίο έχει σκοπό να με διαλύσει, να με κάνει κομμάτια. Μέσα στα κομμάτια μου είμαι.
Κι όποιος την ακούσει, δεν θα την ξεχάσει ποτέ. 

Ρένα – Αύγουστος Κορτώ

“Εγώ που λες, αγόρι μου, είμαι παλιά πουτάνα. Για να καταλάβεις, έχω πάει μέχρι με τον Καρυωτάκη”.
Εκατό πατημένα η Ρένα κι ένα πρωί φτιάχνει καφέ και κάθεται ν’ αφηγηθεί την ζωή της σ’ έναν νεαρό επισκέπτη, που έτυχε να δει την φωτογραφία της σε μιαν εφημερίδα.

Γεννημένη στις αρχές του 20ού αιώνα σ’ ένα μπουρδέλο στα Χαυτεία, πόρνη κι η ίδια απ’ τα δώδεκα, η Ρένα έχει μοναδικό οδηγό της την αγάπη: την αγάπη για τον Μάρκο, που την μπάζει στο Κόμμα, για την Ρούλα, που τής φανερώνει την άλλη όψη του έρωτα, για τον Βασίλη, που μαζεύει τα συντρίμμια της ζωής της και τής δίνει μια ανάσα ελπίδας πριν το βαθύ σκοτάδι.

Κι απ’ αγκαλιά σ’ αγκαλιά, από πάθος σε πάθος, η Ρένα γίνεται άθελά της κομμάτι της ιστορίας -μια σαστισμένη κουκκίδα μες στο πλήθος, απ’ την απεργία των καπνεργατών στην Σαλονίκη και την αιματηρή της κατάληξη μέχρι τα Δεκεμβριανά, την εξορία στα ξερονήσια, την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Κι η Ρένα ανάβει κι άλλο τσιγάρο, γεμίζει πάλι το ποτήρι, κλοτσάει το κουβάρι της ιστορίας της -κι η μνήμη ζωντανεύει, γίνεται παρέα.

Μια καρδιά σαν κλείστρο μηχανής που ο κάθε χτύπος της φωτογραφίζει αυτό που πρέπει να θυμάσαι.

Δείπνο ηλιθίων – Φρανσίς Βεμπέρ

Παρίσι.
Ο εκδότης Πιερ Μπροσάν και οι φίλοι του οργανώνουν κάθε εβδομάδα ένα ιδιότυπο δείπνο, το “δείπνο ηλιθίων”. Καθένας φέρνει μαζί του κι από έναν προσκεκλημένο, τον “δικό του ηλίθιο”, σ’ έναν κρυφό διαγωνισμό.

Ο μεγάλος Νικητής της εβδομάδας είναι εκείνος που φέρνει στο τραπέζι τον μεγαλύτερο Ηλίθιο. Περνάνε έτσι μαζί τους, και σε βάρος τους, το βράδυ τους, τούς αφήνουν να εκτεθούν και στην συνέχεια εκείνοι, δίχως να καταλάβουν τίποτα απ’ τον διασυρμό που υπέστησαν, γυρίζουν αμέριμνοι πίσω στον κόσμο τους και στην ζωή τους.

Ένας τέτοιος είναι και ο Φρανσουά Πινιόν -ένας υπάλληλος της εφορίας μ’ εμμονή στις κατασκευές από σπίρτα-, ο ηλίθιος του Πιερ γι’ αυτήν την εβδομάδα. Πριν απ’ το δείπνο τον καλεί στο σπίτι του για ένα ποτό γνωριμίας. Ωστόσο, μια σειρά από απρόβλεπτα γεγονότα κι ανατροπές με την συνδρομή του Πινιόν, που κάνει τα πάντα για να “βοηθήσει” τον νέο του φίλο, οδηγούν την ζωή του Πιερ στην καταστροφή. Τελικά, ποιος είναι ο ηλίθιος;

Μια καταιγιστική κωμωδία που σημείωσε τεράστια επιτυχία στο θέατρο και μεταφέρθηκε απ’ τον ίδιο τον Φρανσίς Βεμπέρ στον κινηματογράφο κερδίζοντας 3 βραβεία Σεζάρ και κόβοντας πάνω από 9,5 εκατομμύρια εισιτήρια στην Γαλλία μόνο! 

Καλιγούλας – Αλμπέρ Καμύ

Στο πιο γνωστό έργο του Αλμπέρ Καμύ, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Καλιγούλας οδηγείται στα όρια της παράνοιας μετά την απώλεια της αδελφής κι ερωμένης του Δρουσίλας. Η βία, οι συγκρούσεις, οι πλεκτάνες, οι διαξιφισμοί με τους Πατρίκιους συνθέτουν ένα ασφυκτικό σκηνικό, που ο ίδιος επί της ουσίας δημιουργεί, προκειμένου να προκαλέσει τον θάνατό του.

Γίνεται καθρέφτης της κοινωνίας γύρω του κι ενσαρκώνει μ’ απόλυτη συνείδηση τον παραλογισμό της ύπαρξης και τ’ ανέφικτο της ευτυχίας. Σύμφωνα με τον Καμύ (1957): «Ο Καλιγούλας, είναι ένας σχετικά ευγενικός πρίγκιπας ως την στιγμή που με το θάνατο της Δρουσίλας, αδελφής κι ερωμένης του, συνειδητοποιεί ότι “Οι άνθρωποι πεθαίνουν και δεν είναι ευτυχισμένοι”. Ως εκ τούτου, παθιασμένος με την αναζήτηση του Απόλυτου και δηλητηριασμένος απ’ το αίσθημα της περιφρόνησης και του τρόμου, προσπαθεί ν’ ασκήσει, μέσα από δολοφονίες και την συστηματική διαστρέβλωση όλων των αξιών, μια ελευθερία που, όπως ανακαλύπτει στο τέλος, είναι μάταιη.

Η δική του αλήθεια είναι η επανάσταση απέναντι στην μοίρα, το λάθος του ότι αρνείται τους ανθρώπους. Δεν μπορεί να καταστρέψει τίποτα, αν δεν καταστραφεί ο ίδιος πρώτα. Γι’ αυτόν τον λόγο ο Καλιγούλας ερημώνει τον κόσμο γύρω του και πιστός στην λογική του, προβαίνει στις απαιτούμενες ρυθμίσεις, για να οπλίσει εκείνους που, τελικά, θα τον σκοτώσουν. Μια ιστορία των πιο ανθρώπινων και τραγικών λαθών. Άπιστος απέναντι στον άνθρωπο, πιστός στον εαυτό του, ο Καλιγούλας συναινεί επί τους ουσίας στο να πεθάνει, αφού αντιληφθεί ότι κανείς δεν μπορεί να σώσει μόνος του τον εαυτό, εξασφαλίζοντας την ελευθερία, όπως αυτός την ορίζει».

Ο Βασιλιά Ριχάρδος ο Β’ – Ουίλιαμ Σέξπιρ

Στο “Ριχάρδο Β'” ξεσπάει τ’ αρχικό εκείνο αμάρτημα που θα γίνει αφορμή για συμφορές ιστορικές και μεγάλες. Έναν ολάκερο αιώνα τ’ αγγλικό έθνος θ’ αναστατώνεται από υποχθόνιους σπασμούς, όλην εκείνη την σειρά των συγκρούσεων που καταλήγουν και κορυφώνονται στον Πόλεμο των δύο ρόδων. Το “προπατορικό” τούτο αμάρτημα είναι η έκπτωση κι ο βίαιος θάνατος του βασιλέα Ριχάρδου Β΄. Δεν ήταν, βέβαια, ιδανικός μονάρχης ο Ριχάρδος. Χαρακτήρας ευγενικός, όμως αδύνατος, είχε, ενόσω βρισκόταν στην ακμή του, τ’ αλλοπρόσαλλο εκείνο των ανθρώπων που δεν ήρθαν ουσιαστικά σε τριβή με την πραγματικότητα, που ο δρόμος τους στάθηκε μακάριο ταξίδι. [. . .]

Μ’ έξοχη τέχνη ο μεγάλος Ποιητής συσσωρεύει απανωτά στην τρίτη πράξη τα χτυπήματα που θα ξυπνήσουν βαθμιαία την συνείδηση του νεαρού βασιλιά και θα την φωτίσουν σαν αστραπές με το κρύο, δραματικό τους φως. Είναι οι στιγμές που όλοι γύρω του τον παρατάνε, τον προδίνουν. Ο δρόμος του, από κει και πέρα, θα γίνει τραχύς, ανηφορικός, δύσκολος, δρόμος μαρτυρίου, μια βαθμιαία και διαβρωτική κατάκτηση της πικρής, ύπατης για τον άνθρωπο γνώσης. Συντριμμένος τώρα, έκπτωτος, θα δειχτεί βασιλέας πραγματικός. Θα έχει συμπληρώσει τον κύκλο μιας μαθητείας αιματοστάλαχτης, μ’ αποκορύφωμα αναγκαίο, εξαγνιστικό, την αποθέωση του θανάτου.

Σέρρα. Η ψυχή του Πόντου – Γιάννης Καλπούζος

Ενόψει του εκτοπισμού των Αρμενίων απ’ την Τραπεζούντα τον Ιούνιο του 1915, ένα κορίτσι που μοιάζει να το ζωγράφισε ο ίδιος ο Θεός καταφεύγει στο σπίτι ενός αγνώστου. Στην Ορντού ένα άλλο κορίτσι εύπορης ελληνικής οικογένειας ετοιμάζεται για τον γάμο της και πασχίζει να οραματιστεί το μέλλον μ’ έναν άντρα τον οποίο ελάχιστα γνωρίζει.

Ο χαρισματικός, θρήσκος και θεματοφύλακας των ηθών της εποχής Γαληνός Φιλονίδης διχάζεται ανάμεσα σε δυο γυναίκες· δοκιμάζεται εμπρός στις ιδέες του· έρχεται αντιμέτωπος με την αγριότητα και το μίσος· συντρίβεται και θέτει ως στόχο ζωής να εκδικηθεί εκείνον που τού προκάλεσε τον μέγα πόνο.

Στο παρασκήνιο της μυθοπλασίας ιχνογραφείται ο Πόντος μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών· η ομογενοποίηση των φυλών με συνδετικό κρίκο μα κι άλλοθι την θρησκεία· ο φόβος, η μισαλλοδοξία κι ο εθνικισμός που ενσπείρουν οι Νεότουρκοι και, στην συνέχεια, οι Κεμαλιστές· η καθημερινή ζωή στα πρώτα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης· οι διώξεις των Ελλήνων επί Στάλιν· τα στρατόπεδα εργασίας στην Σιβηρία και οι στέπες του Καζακστάν μ’ αφόρητους καύσωνες το καλοκαίρι και σφοδρό ψύχος τον χειμώνα· οι πόθοι, τα πάθη και τα δεινά των Ποντίων.

Κι όλα, μέσα απ’ το πολυσχιδές ταξίδι που γράφει η ζωή και το ταξίδι που γράφεται για την ζωή, να φαντάζουν φλόγες και κινήσεις του ποντιακού χορού σέρρα, του χορού της φωτιάς.

Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι – Λένα Μαντά

Η Μελλισάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή μεγαλώνουν με την μητέρα τους σ’ ένα χωριό στον Όλυμπο, δίπλα σ’ ένα ποτάμι. Αυτό που επιθυμούν και οι πέντε είναι να γνωρίσουν την ζωή μακριά απ’ το πατρικό τους. Και θα το καταφέρουν! Η μοίρα θα τις στείλει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, κάνοντας τ’ όνειρο πραγματικότητα. Μόνο που, καμιά φορά, τα όνειρα γίνονται εφιάλτες που στοιχειώνουν και κυνηγούν…

Πέντε γυναίκες, πέντε ζωές συγκλονιστικές, γεμάτες έρωτα κι ανατροπές, ενώ το σπίτι δίπλα στο ποτάμι περιμένει υπομονετικά αυτό που ξέρει ότι θα συμβεί…